Ο Abu Hamed Mohammad ibn Ahmad Ghazali (1058 – 19 Δεκεμβρίου 1111 μ.Χ.), ο μεγάλος Ιρανός επιστήμονας, φιλόσοφος, θεολόγος και νομικός και ένας από τους μεγαλύτερους άνδρες του ισλαμικού σουφισμού, γεννήθηκε στην πόλη Tus του Ιράν.
Ο ΓκαζαλίGhazali έχει αφήσει πίσω του πολλά γραπτά έργα, από τα οποία τα πιο σημαντικά και με τη μεγαλύτερη επιρροή είναι το “Tahaft al-Falasfa”, το οποίο γράφτηκε ενάντια στους φιλοσόφους και τις φιλοσοφικές πεποιθήσεις και μεθόδους, και το “Ihya’ Ulum al-Din” (Αναβίωση των επιστημών της θρησκείας), το οποίο αναφέρεται στον σουφισμό και την ηθική. Προς το τέλος της ζωής του, έγραψε το βιβλίο που έγινε γνωστό ως «Kimiyaye Sa’adat» (Αλχημεία της Ευτυχίας).
Λόγιοι και οριενταλιστές όπως οι Gash, McDonald, Goldziher, Louis Massignon, Essin Placisus, Montgomery Watt, Maurice Bougirere, Michel Alar και Abd al-Rahman al-Badawi έχουν μελετήσει τα γραπτά του Γκαζαλί. Στο βιβλίο του «Mu’allafat al-Ghazali», που δημοσιεύτηκε το 1960, ο Abd al-Rahman Badawi μιλά για 457 βιβλία που αποδίδονται στον Γκαζαλί, 72 από τα οποία αναμφίβολα θεωρούνται ότι ανήκουν στον Γκαζαλί. Τα έργα του Γκαζαλί μπορούν να χωριστούν σε 5 περιόδους της ζωής του:
Α – Τα έργα του που γράφτηκαν στα χρόνια της απόκτησης γνώσεων.
Β – Τα έργα που γράφτηκαν κατά την πρώτη περίοδο μαθημάτων και συζητήσεων.
Γ – Τα έργα που γράφτηκαν κατά την περίοδο της μοναξιάς του
Δ – Τα έργα που γράφτηκαν μετά την επιστροφή του στην κανονική ζωή και τη δεύτερη περίοδο μαθημάτων και συζητήσεων.
Ε – Τα έργα που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Ο τάφος του Γκαζαλί βρίσκεται στην περιοχή Tabaran της πόλης Tus στο Ιράν.
