Γέφυρα Σι-ο-Σε
Η γέφυρα Σι-ο-Σε (ή Γέφυρα Τριάντα τρεις Αψίδες) είναι μια από τις πιο όμορφες και μοναδικές κατασκευές στον ποταμό Ζαγιαντέ, και είναι επίσης γνωστή με το όνομα του ατόμου που διέταξε την κατασκευή της, δηλαδή, “Αλλάχ Βερντί Χαν”, ο οποίος ήταν ένας από τους στρατηγούς των Σαφαβιδών.
Ο καλλιτέχνης που κατασκεύασε τη γέφυρα Σι-ο-Σε είναι ο καθηγητής Χουσεΐν Μπανά Ισφαχανί. Το αριστούργημα αυτού του καλλιτέχνη αποκαλύπτεται όταν γνωρίζουμε ότι σε αντίθεση με τη συνήθη ρουτίνα των γεφυρών που χτίζονται σε στενά τμήματα ποταμών, ο Δάσκαλος Χουσεΐν επέλεξε το ευρύτερο μέρος του ποταμού για να χτίσει αυτή τη γέφυρα. Αφορμή για αυτή την επιλογή ήταν η ρηχή κοίτη του ποταμού και η εντυπωσιακή θέα του.
Σε όλη την ιστορία, πολλοί τουρίστες έχουν θαυμάσει τη γέφυρα Σι-ο-Σε, όπως ο Percy Sykes, ένας Άγγλος συγγραφέας και γεωγράφος, ο Jean Chardin, ένας Γάλλος τουρίστας και ο Don Garcia, ο πρέσβης του βασιλιά της Ισπανίας, ο οποίος σημείωσε ότι στα γραπτά του ανέφερε πολλά για την ομορφιά της γέφυρας.
Ιστορικές αναφορές αναφέρουν ότι κατά την περίοδο των Σαφαβιδών, η γέφυρα Σι-ο-Σε ήταν ένας από τους δημόσιους χώρους για τη διεξαγωγή των τελετών Abrizgan ή Abpashan στις 13 Ιουλίου κάθε χρόνο, όταν οι άνθρωποι ραντίζουν νερό και ροδόνερο ο ένας τον άλλον.
Η σημασία της γέφυρας Σι-ο-Σε, μεταξύ άλλων γεφυρών πάνω από τον ποταμό Ζαγιαντέ, είναι ότι συνδέει τον περίφημο δρόμο Τσαχαρμπάγκ με τις δύο πλευρές του ποταμού. Το μήκος της γέφυρας κατά την κατασκευή της λέγεται ότι ήταν 360 μέτρα και είχε σαράντα τόξα. Σήμερα όμως το μήκος της είναι 295 μέτρα και έχει τριάντα τρεις καμάρες, γι’ αυτό και ονομάζεται Γέφυρα Τριαντατρία (σι-ο-σε). Ωστόσο, αυτή η γέφυρα εξακολουθεί να είναι η μεγαλύτερη στον ποταμό Ζαγιαντέ.
Με μια μικρή κλίση του πεζοδρομίου, μπορείτε να κάνετε μια βόλτα στη γέφυρα Σι-ο-Σε. Από την επάνω σειρά των τόξων φαίνεται ξεκάθαρα η θέα του ποταμού και των περιχώρων του. Υπάρχουν δύο αυλάκια παράλληλα με τη γέφυρα που χώριζαν τους πεζούς, τα βοοειδή και τα κάρα.
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του αστικού συστήματος είναι η πέτρα, το τούβλο, το κονίαμα και ο σοβάς. Αυτός ο συνδυασμός υλικών αυξάνει την υγρασία, την αντοχή αλλά και την αντοχή των πυλώνων της γέφυρας. Για το λόγο αυτό, τα τελευταία χρόνια, με τις αλλεπάλληλες ξηρασίες, έχει αυξηθεί η ανησυχία για ζημιές στα θεμέλια.
Όταν επισκεφθείτε το Ισφαχάν, μην παραλείψετε μια νυχτερινή βόλτα ώστε να θαυμάσετε τον νυχτερινό φωτισμό της γέφυρας Σι-ο-Σε και των υπόλοιπων γεφυρών της πόλης.
