Γλώσσα και λογοτεχνία

Περσική γλώσσα

Η κυρίαρχη και εθνική γλώσσα του Ιράν είναι η περσική, η οποία ομιλείται σε ολόκληρη τη χώρα.

Οι υπόλοιπες γλώσσες που χρησιμοποιούνται είναι αυτή του Αζερμπαϊτζάν που ομιλείτε στα βορειοδυτικά, η κουρδική κυρίως στα δυτικά, η Λούρι, Μαζανταρανί και Γκιλακί στις παράκτιες περιοχές της Κασπίας Θάλασσας, τα Αραβικά κυρίως στις παράκτιες περιοχές του Περσικού Κόλπου, η Μπαλόκι κυρίως στην έρημο, και η γλώσσα του Τουρκμενιστάν κυρίως στις παραμεθόριες βόρειες περιοχές.

Η περσική γλώσσα, που ονομάζεται Φαρσί, είναι μέρος της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας γλωσσών και είναι η επίσημη γλώσσα της χώρας, που ομιλείται πολύ περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού. Χρησιμοποιείται και κατανοείται από όλους σχεδόν τους Ιρανούς, καθώς και από εκατομμύρια κατοίκους γειτονικών χωρών όπως το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Ινδία και το Τουρκμενιστάν.

Ιστορικά, η περσική γλώσσα έχει αναπτυχθεί σε τρεις διακριτές φάσεις: αρχαία, μέση και σύγχρονη. Τα αρχαία Περσικά χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για ανακηρύξεις από βασιλείς και μας έχει παραδοθεί μέσω σφηνοειδών επιγραφών από την περίοδο της μεγάλης Αχαιμενιδικής Αυτοκρατορίας. Για πολλούς, η γλώσσα που χρησιμοποιείται στην Αβέστα, δηλαδή το ιερό κείμενο των Ζωροαστρών, είναι μια μορφή της αρχαίας περσικής γλώσσας, ενώ για άλλους είναι μια απολύτως ανεξάρτητη γλώσσα.

Η περσική της ενδιάμεσης περιόδου προέρχεται απευθείας από την αρχαία και είναι επίσης γνωστή με το όνομα pahlavi. Ομιλούταν κατά την περίοδο της βασιλείας των Σασσανιδών και είχε υποστεί σημαντικές απλουστεύσεις σε σχέση με την αρχαία. Δεν είχε ένα μόνο αλφάβητο, αλλά δύο: το αραμαϊκό και αυτό που ονομαζόταν Huzvaresh. Η επίσημη γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Ζωροαστρικός κλήρος είχε επίσης τη δική της λογοτεχνία, αποτελούμενη από μανιχαϊστικά και ζωροαστρικά κείμενα σημαντικού καλλιτεχνικού επιπέδου.

 

Από τη μέση περίοδο της περσικής γλώσσας έως τη σύγχρονη, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει, ειδικά όσον αφορά τη γραμματική που παρέμεινε αρκετά απλή. Οι Ιρανοί χρησιμοποιούν πολύ μεγάλο αριθμό λέξεων από την αραβική γλώσσα, που μπήκαν στο λεξιλόγιό τους ως φυσική συνέπεια της κατάκτησης της Περσίας από τους Άραβες. Η σύγχρονη περσική γλώσσα, εκτός από το ότι γράφεται από τα δεξιά προς τα αριστερά, χρησιμοποιεί τους ίδιους χαρακτήρες με το αραβικό αλφάβητο, με κάποιες μικρές αλλαγές, καθώς υπάρχουν άλλα τέσσερα γράμματα σε αυτό.


Η περσική γλώσσα, για όσους την ακούνε για πρώτη φορά, επιφυλάσσει μια πραγματική έκπληξη. Δεν θα περίμενε κανείς ποτέ τέτοια μελωδία και γλυκύτητα σε μια γλώσσα που μιλιέται σε μια περιοχή του κόσμου όπου επικρατεί η αραβική γλώσσα, η οποία, αν και σίγουρα είναι πλούσια και όμορφη, σίγουρα δεν είναι μουσική. Όταν δύο Ιρανοί μιλούν μεταξύ τους, μοιάζουν πάντα να απαγγέλλουν ένα ποίημα: αυτή είναι η επίδραση που έχει τα Φαρσί σε όλους εκείνους που έχουν τη χαρά να το ακούν για πρώτη φορά. Προφανώς αυτό οφείλεται στην ινδοευρωπαϊκή καταγωγή του, που σημαίνει ότι τα Φαρσί είναι στενά συνδεδεμένα με τις Ελληνικές, Λατινικές, Σλαβικές γλώσσες, καθώς και με την Αγγλική. Αυτές οι συνδέσεις μπορούν επίσης να φανούν σε πολλές λέξεις όπως baradar, brother στα αγγλικά (brother), madar, mother or mother και pedar, που προφανώς σημαίνει πατέρας. Είναι μια γλώσσα που είναι σχετικά εύκολη για όλους εκείνους που ήδη μιλούν αγγλικά, ειδικά αν λάβετε υπόψη τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε εάν θέλετε να σπουδάσετε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα της Μέσης Ανατολής.
Σχεδόν το 20% του πληθυσμού μιλά επίσης Αζαρί, μια γλώσσα πολύ κοντά στα τουρκικά που ομιλείται, μάλιστα, από τον πληθυσμό των Αζαρί, δηλαδή τους Τούρκους Ιρανούς που αποτελούν τη μεγαλύτερη μειονότητα στη χώρα. Οι Afshari, όπως και οι Qashqai, μιλούν επίσης τουρκικά, ενώ οι Κούρδοι έχουν τη δική τους διάλεκτο με σαφή καταγωγή από την αρχαία περσική.

Στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, λοιπόν, η πιο ευρέως ομιλούμενη γλώσσα είναι τα αραβικά, καθώς πολυάριθμες αραβικές φυλές έχουν εγκατασταθεί όχι μόνο κατά μήκος των ακτών του Κόλπου αλλά και στη ζεστή πεδιάδα του Χουζεστάν.

Η πιο διαδεδομένη ξένη γλώσσα στο Ιράν είναι, χωρίς αμφιβολία, τα αγγλικά και εκατομμύρια Ιρανοί την μελετούν στο σχολείο. Δυστυχώς, όπως συμβαίνει συχνά όταν μια γλώσσα μελετάται σε βιβλία και δεν βρίσκει πραγματική ανταπόκριση, η γνώση σταματά σε ορισμένες τυπικές φράσεις, γεγονός που καθιστά κάθε συζήτηση εξαιρετικά φτωχή και δύσκολη στη διεξαγωγή. Γενικά, πάντως, όλοι όσοι έχουν να κάνουν με τουρίστες για δουλειά, όπως ξενοδόχοι ή υπάλληλοι αεροπορικών εταιρειών, μιλούν αρκετά καλά αγγλικά για να αντιμετωπίσουν οποιοδήποτε πρόβλημα.

Οι ξεναγοί έχουν τέλεια γνώση τουλάχιστον μίας ξένης γλώσσας, αν και όχι απαραίτητα αγγλικών.

Περσική λογοτεχνία

Η Περσική λογοτεχνία έχει να επιδείξει έναν ανεξάντλητο πλούτο και ως προς τους συγγραφείς και ποιητές  αλλά και ως προς τον όγκο των χειρόγραφων και των βιβλίων. Από την περσική λογοτεχνία εμπνεύστηκαν ο Γκαίτε, ο Ραλφ Έμερσον καθώς και πολλοί άλλοι, γι’ αυτό και συχνά αποκαλείται ως η πλέον άξια γλώσσα για να χρησιμεύει ως δίαυλος για την παγκόσμια ποίηση.

Το Ιράν είναι η πατρίδα των περίφημων μυστικιστών σουφιστών ποιητών, όπως ο Σααντί και ο Χαφέζ. Ο Χαφέζ (Hafez) είναι ο πιο δημοφιλής απ’ όλους τους Πέρσες ποιητές. Δεν υπάρχει οικογένεια, σπίτι στο Ιράν που να μην έχει ένα αντίγραφο του Divan, της συλλογής ποιημάτων του ενώ πολλές γραμμές κειμένων του έχουν γίνει παροιμιώδη γνωμικά. Αποκαλείται επίσης, ποιητής των ποιητών καθώς δεν υπάρχει άλλος Πέρσης ποιητής που να απετέλεσε αντικείμενο τόσων αναλύσεων, σχολίων και ερμηνειών, όσο αυτός. Ο Σααντί, γνωστός ως ένας Σούφι στοχαστής, έζησε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του ως περιπλανώμενος δερβίσης.

Τα διασημότερα έργα της ποίησής του είναι τα Bustan και Golestan. Το κύριο θέμα των στίχων του ποιητή, είναι το βαθύτερο νόημα της αγάπης. Η ποιητική έκφραση όμως του σουφισμού θα φτάσει στον κολοφώνα της δόξας, με τον Τζελαλεττίν Ρουμί, έναν πολύ μεγάλο ποιητή, κυριολεκτικά σύμβολο- σήμα κατατεθέν και κύριο εκπρόσωπο των μυστικιστικών–σουφικών ποιημάτων. Ο Τζελαλεντίν Ρουμί, Πέρσης ποιητής και δάσκαλος θεολογίας και δικαίου στο Ικόνιο της Τουρκίας, άσκησε μεγάλη επιρροή στον ιδεολογικό-θρησκευτικό χώρο του Ισλάμ και ιδιαίτερα στον μουσουλμανικό μυστικισμό. Τα σπουδαιότερα έργα του είναι το “Ντιβάν”, συλλογή λυρικών ποιημάτων και το “Μεσνεβί” που περιέχει 40.000 δίστιχα σε ηθικά και ασκητικά θέματα, μέσα από μυστικισμό και αλληγορίες. Ίδρυσε το Σουφικό τάγμα των Μεβλεβί.

Οι μυστικιστές προσπάθησαν να αποκτήσουν μια προσωπική σχέση-εσωτερική θρησκευτικότητα με το Θεό, μακριά από τους επιβαλλόμενους θρησκευτικούς κανόνες και τα εκπεφρασμένα δόγματα μιας εκάστης των βασικών θρησκειών. Ο μυστικισμός αυτός βρισκόταν σε αγαστή συνεργασία με τον ασκητισμό και ότι συνεπάγεται αυτή η σχέση.

Η σύγχρονη ιρανική λογοτεχνία έχει επηρεαστεί από την κλασική περσική ποίηση, αλλά παράλληλα αντικατοπτρίζει τις ιδιαιτερότητες του σύγχρονου Ιράν, μέσω συγγραφέων όπως ο Χουσάνγκ Μοραντι-Κερμάνι, ο πιο μεταφρασμένος σύγχρονος ιρανός συγγραφέας και ποιητής, καθώς και ο Αχμάντ Σαμλού.

Facebook
Twitter
Email