Πασαργάδες

Το συγκρότημα των Πασαργάδων είναι μια αρχαία περιοχή με ένα μεγάλο αριθμό κτισμάτων που χρονολούνταια από την εποχή της πρώτης πρωτεύουσας της Αχαιμενιδικής αυτοκρατορίας (6ος αιώνας π.Χ.) στο Ιράν. Βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Πολβάρ και ιδρύθηκε από τον Κύρο τον Μέγα.

Αυτό το συγκρότημα ανήκει ιστορικά σε τρεις περιόδους:

Προϊστορικά και Προ-Αχαιμενιδικά μνημεία.

 Αχαιμενιδική εποχή: περιλαμβάνει ένα ιδιωτικό παλάτι του Κύρου, την αίθουσα υποδοχής, το παλάτι της πύλης ή το ανατολικό παλάτι που προστατεύεται από τον Λαμάσσου, ένα ανάγλυφο μυθολογικού πλάσματος από πέτρα, μια πετρώδη βεράντα που ονομάζεται «Θρόνος της Μητέρας του Σολομώντα» (Ταχτ-έ μανταρ-έ Σολεϊμάν) (η αμυντική δομή του Ταλ-έ Ταχτ), τον Βασιλικό Κήπο των Πασαργάδων, τις βρύσες του βασιλικού παλατιού, πέτρινες λεκάνες, ερείπια πέτρινου πύργου, ένα Κτίριο γνωστό ως φυλακή, το  φρούριο των Πασαργάδων, έναν ναό της φωτιάς και έναν ευρύτερο ιερό χώρο των Πασαργάδων και τέλος τον τάφο του Κύρου (το πιο εξέχον μέρος της τοποθεσίας).

 Ισλαμικά μνημεία: Τζαμί Αταμπακάν, επιγραφή και λαξευμένος βωμός στο μαυσωλείο του Κύρου, ένα ισλαμικό κτίριο με το όνομα Σχολή ή καραβανσεράι Μοτζαφαρί που βρίσκεται 100 μέτρα βόρεια του μαυσωλείου του Κύρου. Το Μπολαγκί Τανγκέ και το ημιτελές μουσείο των Πασαργάδων συγκαταλέγονται επίσης μεταξύ των άλλων τμημάτων αυτού του συγκροτήματος.

Το αρχαίο συγκρότημα των Πασαργάδων από υλικά όπως πέτρα, τούβλο, λασπότουβλο και ξύλο, είναι αντιπροσωπευτικό του πρώτου βήματος άνθησης και ανάπτυξης της αρχιτεκτονικής, της γλυπτικής, της ζωγραφικής και των τεχνών προσομοίωσης στην Αχαιμενιδική εποχή, που θεωρείται πρότυπο για την Περσέπολη. Πρόκαιται μια εξαιρετική μαρτυρία του ιρανικού πολιτισμού.