Πορτογαλικό κάστρο
Απομεινάρια τειχών μπορεί κανείς να δει στο λιμάνι Γκεσμ, το Κονγκ, το Ομάν, το Ρας αλ Χαϊμά, το νησί Χορμούζ και γενικά στις παράκτιες περιοχές του Περσικού Κόλπου. Αυτά τα τείχη είναι στην πραγματικότητα τα πιο σημαντικά ίχνη των ημερών της πορτογαλικής αποικιοκρατίας που κυριαρχούσε στις παραλίες και τα νησιά του Περσικού Κόλπου.
Κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους, για 110 χρόνια, πορτογαλικά πλοία κυβέρνησαν αυτόν τον εμπορικό δρόμο, και από αυτά έχουν απομείνει διάφορα κάστρα στα νησιά του Ιράν, ανάμεσά τους τα κάστρα Χορμούζ, Γκεσμ και Λαρκ.
Το πορτογαλικό κάστρο του Γκεσμ βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νησιού. Αυτό το φρούριο χτίστηκε από τον Πορτογάλο στρατηγό Αλφόνσο Αλμπουκέρκ το 1507 μ.Χ. στον εμπορικό δρόμο μεταξύ Ινδίας και Ευρώπης. Το πορτογαλικό κάστρο ανασύρθηκε από κάτω από το έδαφος το 2007 κατά τη διάρκεια ανασκαφών από τον Εχσάν Γιαγκμαί.
Το Πορτογαλικό Κάστρο ήταν φρούριο ανεφοδιασμού και υποστήριξης του πορτογαλικού ναυτικού και ο κύριος ρόλος του ήταν η προστασία του κάστρου Χορμόζ στο νησί Χορμόζ. Το κάστρο έχει έκταση 2000 τετραγωνικά μέτρα. Έχει τείχη πλάτους σχεδόν πεντέμισι μέτρων, μαζί με πύργους ύψους περίπου δώδεκα μέτρων, σε τέσσερις πλευρές, για την προστασία του κάστρου. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα για αυτό το κάστρο είναι η θέση του στους λόφους που βλέπουν όλη την περιοχή και τη θάλασσα.
Αυτό το κάστρο είναι μια ακανόνιστη τετράγωνη κατασκευή και είναι κατασκευασμένο από πέτρα, γύψο και κονίαμα. Το πορτογαλικό κάστρο είχε αποθήκες όπλων, στέρνες, στρατώνες, φυλακές, εκκλησίες, πύργους διοίκησης και αίθουσες. Το διοικητήριο αυτού του κάστρου βρίσκεται στη γωνία. Οι τέσσερις πύργοι έχουν όπλα, κανόνια και καταπέλτες. Η εκκλησία του κάστρου έχει δύο σειρές στρογγυλών κιόνων από κοραλλιογενή πέτρα με καμάρα. Αν και ο σχεδιασμός και η κατασκευή αυτού του κάστρου είναι εμπνευσμένα από το αρχιτεκτονικό στυλ των μεσαιωνικών ευρωπαϊκών κάστρων, στην κατασκευή του μπορείτε να δείτε σημάδια ιρανικής αρχιτεκτονικής που προέρχονται από την αρχιτεκτονική των λαών των Πάρθων και των Σασσανιδών. Θα εκπλαγείτε επίσης από κάποιες ομοιότητες με την αρχιτεκτονική των Σελτζούκων και το Καραβανσεράι του Σαχ Αμπασί.
Το πόσιμο νερό του κάστρου τροφοδοτούνταν από το νερό της βροχής και το νερό των πηγαδιών, που συγκρατούνταν από ένα υπόγειο κανάλι στις λιμνούλες και τις στέρνες του κάστρου. Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι το πορτογαλικό κάστρο είχε έναν κρυφό διάδρομο που βρέθηκε 500 μέτρα μακριά από αυτή τη δομή το 2008 και υπήρχε ένα μονοπάτι μέχρι και 15 χιλιόμετρα από το κάστρο κοντά στις σπηλιές Χαρμπάς Γκεσμ.
