| Ο Seyed Morteza inivini, γεννημένος στις 23 Σεπτεμβρίου 1947 στην πόλη Rey, γνωστός ως «Seyed Shahidān-e ahl qalam» (Δάσκαλος των μαρτύρων των λογοτεχνών), ήταν σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ και δημοσιογράφος στον πολιτιστικό τομέα. Όλα τα ντοκιμαντέρ του για τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ είναι γνωστά ως «Revāyat-e Fath» (Αφήγηση της νίκης).
Ο Inivini τελείωσε τις αρχικές και δευτεροβάθμιες σπουδές του στις πόλεις Zanjān, Kermān και Tehrān. Από μικρός αγαπούσε την τέχνη, συνέθεσε ποιήματα, έγραψε διηγήματα και άρθρα και ζωγράφιζε. Πήρε το διδακτορικό του στην αρχιτεκτονική από τη σχολή καλών τεχνών του Πανεπιστημίου του Τεχράν. Ο Inivini άρχισε να γυρίζει ταινίες στην αυγή της νίκης της Επανάστασης με μερικές σειρές για την εξέγερση του Gonbad (“Έξι μέρες στο Τουρκμενσάχρι”), για την πλημμύρα του Χουζεστάν και για την τυραννία του Χαν (σειρά ντοκιμαντέρ με τίτλο “Θύματα του το Καν »). |
 |
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η ομάδα του παρήγαγε πέντε σειρές (σχεδόν εβδομήντα επεισόδια). ακόμη και μετά το τέλος του πολέμου συνέχισε τη δουλειά του ως σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ της ιερής άμυνας στα μέτωπα του πολέμου. Ο Inivini για τα γραπτά έργα του αναφέρει: “με την αρχή της επανάστασης, όλα τα γραπτά μου – συμπεριλαμβανομένων φιλοσοφικών μολύνσεων, διηγημάτων, ποιημάτων κλπ … Τα έβαλα σε βαμβακερές σακούλες, τα έκαψα και αποφάσισα να μην γράψω τίποτα άλλο παρά μια «ιστορία της ψυχής» και όχι για να βάλω τον «εαυτό μου» στο επίκεντρο του λόγου …. Προσπάθησα να αφαιρέσω τον «εαυτό μου» από το κέντρο, έτσι ώστε όλα να είναι Θεός ». Mε αυτή τη διάθεση έχουν εκδοθεί βιβλία του Āvini όπως “Fath-e Khun” (Νίκη του αίματος), “Āghāzi bar yek pāyān” (Η αρχή ενός τέλους “),” Ganjineye Āsemāni “(Ουράνιοι θησαυροί) και” Āyne -ye Jādu ”(Ο μαγικός καθρέφτης). Στην επαγγελματική του καριέρα βρίσκουμε επίσης μια επιλογή άρθρων για τον κινηματογράφο με τίτλο “Āyne-ye Jādu” (Ο μαγικός καθρέφτης), μια συλλογή στον πολιτιστικό και καλλιτεχνικό τομέα και ένα άρθρο με τίτλο “sharh-e nur” για το σχόλιο για τα γκαζάλ του Ιμάμ Χομεϊνί.
Αυτός που γνώριζε επίσης τη δυτική φιλοσοφική σκέψη, τις απόψεις και τις θεωρίες των στοχαστών του, παράλληλα με τη δημοσίευση θεωρητικών άρθρων για την ουσία του κινηματογράφου και την κριτική του ιρανικού και παγκόσμιου κινηματογράφου, συνέλαβε, ερεύνησε και δημοσίευσε πολλά άρθρα για την αλήθεια της τέχνης, της τέχνης και μυστικισμός, νέα τέχνη που περιλαμβάνει μυθιστόρημα, ζωγραφική, γραφικά, θέατρο, θρησκευτική και παραδοσιακή τέχνη, την τέχνη της επανάστασης, τις αρχές της πολιτικής, τη θεωρία του ισλαμικού καθεστώτος και το velayat-e faqih, σχετικά με τον πολιτισμό της επανάστασης σε σύγκριση με στον έναν κόσμο και στην εισβολή του δυτικού πολιτισμού, του υπερβολικού δυτικισμού και του διανοητισμού, στον μοντερνισμό και τον συντηρητισμό και σε άλλα θέματα.
Ο Inivini στις 9 Απριλίου 1993 στο Fakkeh ενώ έλεγχε τη θέση ενός νέου επεισοδίου του “Revāyat-e Fath” με τίτλο “Shahri dar Āsemān” (Μια πόλη στον ουρανό), χτυπήθηκε από νάρκη και πέθανε ως μάρτυρας.
