Άκντα: Μια Ιστορική Όαση στον Δρόμο Γιαζντ-Ναΐν
Απομονωμένη ανάμεσα στις πόλεις Γιαζντ και Ναΐν, η Άκντα προσφέρει έναν πλούσιο ιστορικό διάβα που χρονολογείται από την εποχή των Σασανιδών (224-651 μ.Χ.). Βρίσκεται περίπου 74 χιλιόμετρα μακριά από το Ναΐν και 100 χιλιόμετρα από το Γιαζντ, αυτή η πόλη προσφέρει μια ματιά σε μια περασμένη εποχή.
Ιδρυμένη από Σασανίδη Αξιωματικό
Οι απαρχές της Άκντα αποδίδονται στον Άκνταρ, έναν Σασανίδη αξιωματικό. Σύμφωνα με το Τζαμέ Μοφίντι, ένα ιστορικό και γεωγραφικό κείμενο για το Γιαζντ, ο Άκνταρ κατασκεύασε ένα υδραγωγείο που εκτείνεται σε 120 χιλιόμετρα προς το Γιαζντ πριν ιδρύσει ένα φρούριο και ένα χωριό, με την εύστοχη ονομασία “Αγκαντάρ”.
Ίχνη Ζωροαστρικής Επιρροής
Η Άκντα δεν ήταν πάντα γνωστή με το σημερινό της όνομα. Ιστορικές αναφορές την αναφέρουν ως “Γκαμπράν” στο παρελθόν. Αυτό, μαζί με την παρουσία του Τζαμιού του Σταυρού (ένα θαύμα προ-ισλαμικής αρχιτεκτονικής) και των καμίνων φωτιάς (“Κουλκ”), υποδηλώνει μια ζωροαστρική παρουσία στην περιοχή. Σύγχρονα ιστορικά στοιχεία ενισχύουν επίσης αυτή τη σύνδεση, αναφερόμενοι στην Άκντα ως “το χωριό Γκαμπράν”.
Ένας Θησαυρός Ιστορικών Τοποθεσιών
Η γοητεία της Άκντα ξεπερνά τα αρχαία θεμέλια της. Η πόλη είναι διακοσμημένη με πολλά ιστορικά μνημεία, όπως:
- Μια συλλογή Άνμπαρ της εποχής των Κατζάρ (παραδοσιακές δεξαμενές)
- Το Χάνι του Αμπούλκασίμ Ραστί, ένας απαραίτητος σταθμός για τους ταξιδιώτες
- Η ιστορική Πύλη της Άκντα
- Ένα μαγευτικό τζαμί
Το Τζαμί της Ασιέ Μπιμπί: Ένα Πετράδι στην Έρημο
Δίπλα στο παζάρι της Άκντα και το χουσεϊνιέ (αίθουσα συνάθροισης για τελετές σιιτών μουσουλμάνων) βρίσκεται ένα λαμπρό τζαμί. Κατασκευασμένο τον 9ο αιώνα μ.Χ. (1488-1489 μ.Χ.) από την Ασιέ Μπιμπί, την κόρη του Μοχαμάντ Αγκντάι, αυτό το κτίσμα αποτελεί μαρτυρία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της περιοχής.
Τα υλικά κατασκευής αντικατοπτρίζουν το περιβάλλον της ερήμου, καθώς ο πηλός και η λάσπη αποτελούν τη βασική δομή. Ωστόσο, το τζαμί ενσωματώνει τούβλα σε κομβικά σημεία, όπως ο τρούλος και οι κύριες είσοδοι, προσθέτοντας μια πινελιά κομψότητας. Ο τρούλος από τούβλα, σε αντίθεση με άλλα τζαμιά, είναι μικρότερος και διαθέτει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό: μια περιοχή για την πρόσκληση προς την προσευχή του μουεζίνη, προσβάσιμη μέσω σκάλας. Τοπικά γνωστό ως Γκολντάστεχ, το κτίσμα αυτό αποτελεί σύμβολο της Άκντα.
Η είσοδος του τζαμιού καυχιέται μια αρχαία ξύλινη πόρτα, διακοσμημένη με απλά μπεσεδέδια (διακοσμητικά σταλαγμίτες) και όμορφες λεπτομέρειες από stucco. Μια επιγραφή στην πόρτα προσθέτει στη γοητεία του.
Εξερευνώντας τα Έγκατα του Τζαμιού
Το εσωτερικό του τζαμιού προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση:
- Συρνάκι: Υπόγειος χώρος προσευχής με χαμηλές καμάρες, που βρίσκεται κάτω από τον θερινό Ιβάν και έχει ύψος μόλις δύο μέτρα.
- Θερινός Ιβάν: Πρόσφατη προσθήκη, με χαρακτηριστικά μια αίθουσα ορθογώνιου σχήματος με θολωτή οροφή. Ένας στενός, σκοτεινός διάδρομος συνδέει αυτόν τον χώρο με το συρνάκι.
- Αυλή: Ένας ζωντανός χώρος γεμάτος λουλούδια και βλάστηση, που δημιουργεί μια χαλαρωτική αντίθεση με τα αρχιτεκτονικά στοιχεία.
Ένα Καταγεγραμμένο Εθνικό Μνημείο
Το τζαμί της Άκντα αναγνωρίζεται για την ιστορική του σημασία. Έχει εγγραφεί επίσημα στον κατάλογο της εθνικής κληρονομιάς του Ιράν στις 8 Εσφάντ 1377 SH (20 Φεβρουαρίου 1999).
Η Άκντα προσκαλεί τους ταξιδιώτες που αναζητούν ένα μοναδικό συνδυασμό ιστορίας, αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς. Από τις ρίζες της των Σασανιδών μέχρι το εκλεκτό Τζαμί της Ασιέ Μπιμπί, αυτή η όαση της ερήμου προσφέρει μια μαγευτική ματιά στο πλούσιο παρελθόν του Ιράν.
