Σχετικά με το Έργο
Αυτό που ακούτε είναι μια ελεύθερη προσέγγιση ορισμένων συνδυασμένων στοιχείων της τοπικής μουσικής σε έξι περιοχές του Ιράν:
-
-
το Λορεστάν,
-
το Κουρδιστάν,
-
το Μαζανταράν,
-
το Χορασάν,
-
το Γιλάν και
-
το Μπαλουχιστάν.
Είναι σαφές ότι τοποθετώντας τη τοπική μουσική σε διαφορετικές ορχηστρικές συνθέσεις, αυτή η τοπική μουσική δεν θεωρείται πλέον τοπική, καθώς η τοπική μουσική έχει τη δική της συγκεκριμένη οριοθέτηση και δεν μιμείται τα αστικά ορχηστρικά συστήματα. Ωστόσο, η μουσική που εξάγεται από τα στοιχεία της τοπικής μουσικής, όπως η μελωδία, ο ρυθμός και η διάθεση έκφρασης, συνθέτει ένα μουσικό στυλ για το οποίο η ονοματολογία δεν είναι το θέμα. Αντίθετα, το ερώτημα είναι αν μπορούμε να αξιοποιήσουμε την κληρονομημένη τοπική μουσική στη σημερινή ζωή ή είμαστε καταδικασμένοι να ακούμε τις τοπικές μουσικές μελωδίες όπως ακούγονταν στην αρχική τους τοποθεσία για πάντα.
Οι νέες ευρείας κλίμακας πρωτοβουλίες που λαμβάνονται σε όλο τον κόσμο θα απαντήσουν σε τέτοια ερωτήματα. Η σημερινή γενιά πρέπει να συνδεθεί με τους προγόνους της διατηρώντας ταυτόχρονα τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης ζωής της. Για το λόγο αυτό, οι διαφορετικές προσεγγίσεις της τοπικής μουσικής στο πλαίσιο διαφορετικών ειδών ορχηστρικών συνθέσεων μπορούν να καλύψουν μέρος των ηχητικών απαιτήσεων των ανθρώπων που ζουν στον σημερινό κόσμο. Αυτό που ακούτε είναι μόνο μια προσέγγιση και δεν παρουσιάζει απαραίτητα την καλύτερη μέθοδο. Αυτό που θεωρούν οι συνθέτες του παρόντος έργου είναι η σκέψη της δυναμικής του ήχου και η δημιουργία μελωδικών αντιθέσεων. Παράλληλα, ο τύπος της ορχήστρας είναι επίσης στην υπηρεσία της απεικόνισης και αυτή η προοπτική έχει αλλάξει τη θέση της μουσικής-μουσείου στη μη μουσειακή λειτουργία.
Πρώτο Κομμάτι (Χαρά και Λύπη)
Αυτό το κομμάτι έχει διασκευαστεί με έμπνευση από τις τρεις μελωδίες των Λορ και των Λακ: το “Λάκι Άρχο” (με χαρακτήρα Ειλάμ), το “Χουρ” (τραουδικό είδος) και το “Μπαλαμπαρζάν” (κοινή μουσική για γάμους και χαρούμενες τελετές).
Δεύτερο Κομμάτι (Πόνος καρδιάς)
Διασκευασμένο με γνώμονα τους μυστικιστικούς και πνευματικούς χαρακτήρες που συνθέτουν σχεδόν όλα τα μουσικά πλαίσια στο Χορασάν και εμπνευσμένο από την ιδιαίτερη αρμονία αυτής της περιοχής.
Τρίτο Κομμάτι (Κατζάλ)
Αυτές είναι μερικές από τις πιο κοινές μελωδίες του Κουρδιστάν, συμπεριλαμβανομένων των πιο κυρίαρχων μελωδικών και φωνητικών μουσικών χαρακτήρων αυτής της περιοχής.
Στη διασκευή αυτού του κομματιού, μεγάλη προσοχή δόθηκε στην ελάχιστη ιδιαιτερότητα και επίσης στην ενεργητική και κινητική ατμόσφαιρα αυτής της μουσικής, η οποία εκδηλώνεται με την πολύχρωμη παρουσία κρουστών οργάνων και επαναλαμβανόμενων ρυθμών.
Τέταρτο Κομμάτι (Χαράνι)
Αυτό το κομμάτι έχει διαμορφωθεί με έμπνευση από ένα ομώνυμο τρόπο του Μαζανταράν και παρουσιάζοντας δύο ρυθμικούς κύκλους των 5 και 10 χτύπων. Με έμφαση στο παιχνίδι του κρουστού οργάνου “Ντοσάρ Κοτάν” για τη δημιουργία μιας ρυθμικής αντίθεσης, καθώς και τη χρήση της χρωματικής αρμονίας, η γενική μορφή σε μέρη του κομματιού αλλάζει σε μια διπλή ατμόσφαιρα που περιλαμβάνει την απόλυτη μουσική μαζί με την περιγραφική μουσική για ορισμένες στιγμές.
Πέμπτο Κομμάτι (Αλλάχ Μάνι Μπαράκ)
Αυτό το κομμάτι έχει επίσης ληφθεί από έναν ομώνυμο τρόπο της μουσικής του Μπαλουχιστάν, ο οποίος είναι κοινός για τις χαρούμενες τελετές.
Με έμφαση στο όργανο “Ρομπάμπ”, το κρουστό όργανο “Ντοχλάκ” και τις μελωδίες στο μοδαλικό πεδίο, έχουν καταβληθεί προσπάθειες στη διασκευή αυτού του κομματιού για να δημιουργηθεί μια κατάλληλη ατμόσφαιρα για την παρουσίαση μιας γενικής εικόνας της μουσικής στο Μπαλουχιστάν.
Έκτο Κομμάτι (Σιαχ Άμπραν)
Αυτό το κομμάτι έχει συντεθεί με βάση τον τρόπο “Σιαχ Άμπραν” της περιοχής Γκιλάν στον σχεδιασμό, τα στοιχεία του οποίου έχουν αποτελέσει τη βάση για τη μουσική απεικόνιση και έχουν διαμορφώσει τη μορφή του κομματιού σύμφωνα με μια εικονογραφική-περιγραφική μουσική.
