Διάφορες  Λίμνες του Ιράν

του Ghlamhosein Takmil Homayoub

Ιστορικά και γεωγραφικά αποδεικνύεται ότι εκατομμύρια χρόνια πριν, σε ένα πολύ μακρινό παρελθόν, μεγάλο μέρος των ιρανικών εδαφών καλύπτονταν από νερό. Ορισμένες από τις σημερινές λίμνες του Ιράν είναι απομεινάρια της μεγάλης θάλασσας, τα όρια και οι επιπτώσεις της οποίας έχουν συζητηθεί σε εργασίες γεωγραφικής και γεωλογικής έρευνας. Η λίμνη Ούρμια (Urmia) είναι ό,τι έχει απομείνει από αρχαίες θάλασσες που, μετά από πολλές αλλαγές, απέκτησε  τελικά τη σημερινή της μορφή κατά τη διάρκεια της τέταρτης γεωλογικής περιόδου.

Ορισμένες από τις λίμνες του Ιράν, συμπεριλαμβανομένων των λιμνών που βρίσκονται στην κορυφή του όρους Sabalan και του όρους Sahand, σχηματίστηκαν στο στόμιο ηφαιστειακών κώνων. Όπως είχε ήδη αναφερθεί από την εποχή του Σάχη Nasser al-Din της Δυναστείας των Κατζάρων αλλά και πιο πρόσφατα από τον Βρετανό Ιρανολόγο Edward Browne, ορισμένες λίμνες όπως η “Hauz-e Soltan” προφανώς έχουν κατασκευαστεί από τον άνθρωπο και μέσω της εκτροπής του ποταμού Qarachai παρόλο που αυτός ο ισχυρισμός δεν έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά.

Ωστόσο, οι λίμνες αποτελούν ένα από τα χαρακτηριστικά των επιφανειακών υδάτων του Ιράν που είναι διάσπαρτα σε όλη αυτή τη χώρα, από βορρά προς νότο και από δυτικά προς τα ανατολικά και λόγω των παραγόντων προέλευσής τους. Η συνολική έκταση αυτών των λιμνών, καθώς και η στάθμη του νερού τους σε διαφορετικές εποχές, εξαρτάται από την ποσότητα της βροχόπτωσης και τον όγκο του νερού που ρέει σε αυτές μέσω των ποταμών. Οι περισσότερες λίμνες της ενδοχώρας στο Ιράν είναι αλμυρές λίμνες και σε ορισμένες εποχές στεγνώνουν εντελώς και εμφανίζονται με τη μορφή μιας ερήμου γεμάτης αλάτι.

Οι λίμνες της ενδοχώρας ποικίλλουν σε μέγεθος. Ορισμένες από αυτές, όπως η λίμνη Ούρμια, είναι τόσο μεγάλες ώστε να μπορούν να μετακινηθούν επιβατηγά και φορτηγά πλοία, και άλλες, όπως η θάλασσα «Avan» του Dar al-Mo’t του Qazvin, είναι τόσο μικρές που δεν είναι ορατές στους γεωγραφικούς χάρτες ή θεωρούνται ως δεξαμενές.

Η Κασπία Θάλασσα είναι η μεγαλύτερη λίμνη στον κόσμο με συνολική έκταση 371.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και 657 χιλιόμετρα ακτογραμμής που ξεκινά από το λιμάνι Hasangholi στα ανατολικά έως το λιμάνι της Astara στα δυτικά και συνορεύει με τις επαρχίες Γκιλάν, Μαζανταράν και Γκολεστάν. Τα βαθύτερα σημεία της (πάνω από 800 μέτρα) βρίσκονται κοντά στις ακτές του Ιράν. Αν και αυτή η λίμνη δεν είναι εσωτερική, ένα μεγάλο μέρος της, όπως η Θάλασσα του Ομάν και ο Περσικός Κόλπος στο νότο, ανήκει στο Ιράν.

Η λίμνη Ούρμια είναι η μεγαλύτερη αλμυρή και μόνιμη εσωτερική λίμνη στο Ιράν. Με έκταση 4868 τ.χλμ., βρίσκεται στα βορειοδυτικά της χώρας και ανάμεσα στις δύο επαρχίες του Δυτικού και Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν.

Η Salt Lake είναι η δεύτερη εσωτερική λίμνη στο Ιράν, η έκταση της οποίας είναι 1806 τετραγωνικά χιλιόμετρα και βρίσκεται ανάμεσα στις τρεις επαρχίες Semnan, Κόμ και Ισφαχάν.
Οι άλλες σημαντικές λίμνες του Ιράν είναι οι εξής:

1 – Λίμνη Χαμούν: Αυτή η λίμνη βρίσκεται στην πεδιάδα Σιστάν (επαρχία Σιστάν και Μπαλουτσεστάν – Κομητεία Ζάμπολ) και η έκτασή της κυμαίνεται από 458 έως 1400 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το μέσο βάθος της (σε εποχές με υψηλή υγρασία) στα βόρεια και βορειοανατολικά του Σιστάν φτάνει τα 5 μέτρα. Η λίμνη Χαμούν αποτελείται από τρία μέρη που ονομάζονται Χαμούν Σαμπέρι (Σιστάν), Χαμούν Ποζάκ και Χαμούν Χιρμάντ. Η σημασία αυτής της λίμνης οφείλεται κυρίως στη δυνατότητα ιχθυοκαλλιέργειας, κυνηγιού πτηνών, παροχής χορτονομής από καλάμια και χρήσης άχυρου για την ύφανση ψάθας. Το πλεονάζον νερό της λίμνης επιστρέφει στα σύνορα με το Αφγανιστάν μέσω της πλωτής οδού Chileh τη στιγμή της υπερχείλισης και τελικά βυθίζεται στην αμμώδη γη ενός τόπου που ονομάζεται “Gudzereh”. Αυτή η λίμνη είναι περίπου 465 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και περιέχει αλατούχο νερό και είναι γνωστό ότι είναι μια εποχική λίμνη.

2 – Χαμουν-έ Τζαζ Μουριάν: Αυτή η εποχική λίμνη βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του Μπαλουχιστάν και μέρος της βρίσκεται επίσης στην επαρχία Κερμάν. Οι ποταμοί Χαλίλ Ρουντ και Μπαμπούρ ρέουν σε αυτή τη λίμνη. Παρόλο που θεωρείται μία από τις αλμυρές λίμνες του Ιράν, ωστόσο, σε αντίθεση με τη Χαμούν και τις περισσότερες από τις εσωτερικές λίμνες του Ιράν, η αλατότητα του νερού της είναι συγκριτικά χαμηλή. Η λίμνη Χαμουν-έ Τζαζ Μουριάν βρίσκεται 345 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και η έκτασή της ποικίλλει μεταξύ 1097 και 1735 τετραγωνικών χιλιομέτρων σε διαφορετικές εποχές.

3 – Λίμνη Bakhtegan: με υψόμετρο 1550 μέτρων και έκταση μεταξύ 600 και 750 τετραγωνικών χιλιομέτρων, είναι μια εποχική λίμνη με αλμυρό νερό και βρίσκεται στην επαρχία Φαρς και ανατολικά του Σιράζ (πρωτεύουσα της επαρχίας) μεταξύ Pichkan και Gonbad. και τα βουνά Khaneh Kat με υψόμετρο άνω των 2500 μέτρων

4 – Λίμνη Tashk: με έκταση 350 έως 442 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μήκος 45 χιλιόμετρα και υψόμετρο 1558 μέτρα, βρίσκεται στα βόρεια της λίμνης Bakhtegan και σε περιόδους υπερχείλισης σχεδόν συνδέεται με αυτήν από τα δυτικά μέρη ενώ ορεινοί δρόμοι διαχωρίζουν τη μια από την άλλη. Αυτή η λίμνη είναι επίσης εποχική και το νερό της είναι αλμυρό.Αυτή η λίμνη ε ίναι επίσης εποχική και το νερό της είναι    αλμυρό.

5 – Αλυκές Maharloo: με έκταση 125 έως 208 km και επιφανειακό υψόμετρο 1460 μέτρα, βρίσκονται 20 χλμ νοτιοανατολικά του Σιράζ και του Parishan ή Famour στα δυτικά της επαρχίας Φαρς και 15 χλμ νοτιοανατολικά του Kazerun και είναι από τις πιο σημαντικές λίμνες της επαρχίας Φαρς. Η λίμνη Kaftar, με έκταση περίπου 45 τετραγωνικά χιλιόμετρα, 13 χιλιόμετρα μήκος και υψόμετρο 2350 μέτρα, καθώς και το Hamun Harm στα νότια της επαρχίας, που μετατρέπεται σε έρημο τα ζεστά καλοκαίρια, είναι άλλες πηγές επιφανειακών υδάτων στην επαρχία Φαρς, που αποτελούν συνολικά περίπου το 1,4% της συνολικής έκτασης της επαρχίας. Σε σύγκριση με άλλες επαρχίες της χώρας, η επαρχία Φαρς έχει τον μεγαλύτερο αριθμό λιμνών και ο λόγος είναι η ύπαρξη ρηγμάτων και χερσαίων πλαγιών στην επαρχία αυτή.

Εκτός από τις παραπάνω λίμνες, υπάρχουν πολλές μικρές λίμνες σε διάφορες επαρχίες του Ιράν, μερικές από τις οποίες είναι μόνιμες και έχουν γλυκό νερό και χρησιμοποιούνται από τους ντόπιους για αναψυχή, ακόμη και για κολύμπι. Χαρακτηριστικά αναφέρονται ορισμένες από τις λίμνες αυτές:
Valasht στο Chalous (επαρχία Μαζανταράν), Ovan στο Qazvin (επαρχία Qazvin), Zarivar στο Marivan (επαρχία Κουρδιστάν), Gohar στο Dorud (επαρχία Λορεστάν), Shorabil και Neor στο Αρνταμπίλ (επαρχία Αρνταμπίλ), Barm (ή Mur Zard Zilayi) στο Yasuj (επαρχία Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad), Barm Alvan στο Likak (επαρχία Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad), Kuh Gol στο Sisakht (επαρχία Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad), Alagol στο Gonbad Kavous (επαρχία Γκολεστάν), Tar και Havir στο Davir (Επαρχία Τεχεράνης), Quri Gol στο Bostanabad (επαρχία Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν), Siran Gol στο Naqadeh (επαρχία Δυτικού Αζερμπαϊτζάν), Aabbundan στο Izeh (επαρχία Χουζεστάν) και Temi στο Masjed Soleyman (επαρχία Χουζεστάν).

Πηγές

– Jedari Eivzi Jamshid. Γεωγραφία των υδάτων, Πανεπιστήμιο Payam-e-Noor, Τεχεράνη, 1997.

– Fatemeh Ghaziha, Fatemeh, Τα ταξίδια του Σάχη Nasser al-Din στην Κομ, Εθνικά Αρχεία του Ιράν, 2002.

– Klinsky, Daniel, Έρημοι του Ιράν. Μετάφραση στα περσικά από τον Δόκτορα Abbas Pashaei, Γεωγραφική Οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων, Τεχεράνη 2002.

– Γεωγραφικός Άτλας των Επαρχιών του Ιράν, Τεχεράνη 2004.

– Οργανισμός Εκπαιδευτικής Έρευνας και Σχεδιασμού, Γεωγραφία της επαρχίας Sistan and Baluchestan, Iran Textbook Publishing Company, Τεχεράνη: 2002.

– Εθνικό Χαρτογραφικό Κέντρο του Ιράν, Άτλας Γεωλογίας (Εθνικός Άτλας του Ιράν), Δεύτερη Έκδοση, (Οργανισμός Διαχείρισης και Σχεδιασμού), Τεχεράνη 2003.

– Jafari, Abbas, Εγχειρίδιο Εθνικής Γεωγραφίας του Ιράν, Gitashenasi, Τεχεράνη 1981

– Jafari Abbas, Ιρανική Γεωγραφία, Εγκυκλοπαίδεια Ιρανικής Γεωγραφίας, Gitashenasi, Τεχεράνη, 2000.

– Οργανισμός Εκπαιδευτικής Έρευνας και Σχεδιασμού, Γεωγραφία της επαρχίας Φαρς, Iran Textbook Publishing Company, Τεχεράνη: 2002.