Εκκλησία της πόλης Σαναντάζ
Στις τελευταίες ημέρες της δυναστείας των Σαφαβιδών, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σάχη Αμπάς Β’ πριν από διακόσια πενήντα περίπου χρόνια, οι Αρμένιοι εκδιώχθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και κατέφυγαν στο Ιράν. Οι Ιρανοί τους υποδέχτηκαν θερμά σε όλες τις πόλεις, συμπεριλαμβανομένης και της πόλης Σαναντάζ, όπου βρήκε καταφύγιο μια ομάδα από αυτούς. Αργότερα έχτισαν την εκκλησία του Σαναντάζ. Το όνομα του αρχιτέκτονα και κατασκευαστή αυτού του οικοδομήματος έχει χαθεί στην ιστορία.
Η εκκλησία της πόλης Σαναντάζ βρίσκεται σε ένα δρομάκι στα δυτικά της οδού Ναμακί, σε ένα παλιό χριστιανικό δρομάκι που ονομάζεται Αγκεζαμάν και είναι η μόνη εκκλησία που υπάρχει σε αυτή την επαρχία. Η εκκλησία αυτή απλώνεται σε μια έκταση χιλίων διακοσίων μέτρων και έχει ορθογώνιο θεμέλιο όσο επτακόσια τετραγωνικά μέτρα. Είναι χτισμένη σε στιλ Ισφαχάν και είναι ένας συνδυασμός παραδοσιακών αρχιτεκτονικών τεχνικών του Ισφαχάν όπως θόλοι και πύργοι από τούβλα.
Ανάμεσα στην είσοδο στο δρομάκι και την είσοδο της εκκλησίας, υπάρχει ένας διάδρομος. Η εκκλησία έχει στη δομή της τοξωτές θύρες και πύλες με πλινθοδομή και καμάρες, καθώς και μια μεγάλη ξύλινη πύλη. Μετά την πύλη βρίσκεται ένας άλλος διάδρομος, με διασταυρούμενα ημικυκλικά δωμάτια στα πλάγια, που συνδέεται με την κύρια είσοδο της εκκλησίας. Μετά τον διάδρομο, υπάρχει η κύρια πύλη και ο σηκός της εκκλησίας. Οι πύλες της εκκλησίας έχουν ζωγραφική με μοτίβα λωτού και σε σχήμα μενταγιόν που πιστεύεται ότι είναι έργα ντόπιων δασκάλων.
Αφού περάσετε από την κύρια πύλη, υπάρχει ο σηκός της εκκλησίας, μια μεγάλη αίθουσα με θόλους, έξι πεσσοί και ξύλινα οκτώ τοξωτά παράθυρα, δώδεκα δωμάτια και δεκαπέντε φώτα τοίχου. Μια σειρά από καρέκλες, δύο ή τρία χαλιά, δέσμες από πλαστικά λουλούδια, ένα σπασμένο πιάνο και πολλαπλά πλαίσια είναι τοποθετημένα στην αίθουσα. Το δάπεδο είναι καλυμμένο με ψηφιδωτά και οι τοίχοι με λευκό σοβά.
Στο τέλος του ναού στη βόρεια πλευρά, χτισμένος δύο σκαλιά ψηλότερα, υπάρχει ο βωμός. Μια μεγάλη απεικόνιση του Ιησού Χριστού και ένα γλυπτό της Παναγίας, ντυμένη στα γαλάζια, βρίσκονται στο βωμό, με μερικά φανάρια γύρω τους. Στο νότιο τμήμα διακρίνονται δύο τάφοι ιερέων. Στο κτίριο υπάρχει μια μεταλλική πόρτα με σιδερένιο σταυρό η οποία οδηγεί στον προαύλιο χώρο. Υπάρχουν καρυδιές και κόκκινα λουλούδια και μια πέτρινη λιμνούλα με νερό στην ανατολική πλευρά της αυλής. Η εκκλησία έχει ένα Κανάτ (υπόγειο σύστημα ύδρευσης με τη βοήθεια σηράγγων και πηγαδιών, που έφερναν το νερό από τις ορεινές περιοχές ή από μεγαλύτερους ταμιευτήρες στις πεδινές και άγονες, ξερές περιοχές) που τροφοδοτεί την λιμνούλα και το σιντριβάνι στη νότια πλευρά. Στην αυλή υπάρχουν επίσης και κάποιοι άλλοι τάφοι.
Μερικά από τα διακοσμητικά αυτής της δομής είναι ένας μιναρές και το καμπαναριό που έχει διακοσμηθεί με επιγραφές γραμμένες σε γραφή Μπαναί και πλακάκια Γκερέ.
