Γιορτή των σταφυλιών
Η γιορτή των σταφυλιών είναι ένα από τα παραδοσιακά τελετουργικά που χρονολογούνται από τρεις χιλιάδες χρόνια και γιορτάζεται σε μια διαφορετική περιοχή του Ιράν όπου τα σταφύλια καλλιεργούνται από το παρελθόν μέχρι σήμερα. Γιορτάζεται στο τέλος του καλοκαιριού και συνέπεσε με τον τρύγο των σταφυλιών. Η όμορφη γιορτή των σταφυλιών και η παραδοσιακή τελετουργία του Doushab Pazan (εξαγωγή χυμού σταφυλιού) είναι δύο πνευματικές κληρονομιές στην Ουρμία που είναι εγγεγραμμένες στον κατάλογο της ιρανικής εθνικής κληρονομιάς.
Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον Δημιουργό του σύμπαντος, αυτή η γιορτή γινόταν κατά τη διάρκεια του τρύγου των σταφυλιών και της παρασκευής του χυμού των σταφυλιών στην προ-ισλαμική εποχή στο Αζερμπαϊτζάν. Μετά την έλευση του Ισλάμ κρατήθηκε από Χριστιανούς και Αρμένιους για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων. Αυτή η γιορτή ονομάζεται Shanader από τους Μουσουλμάνους και οι Χριστιανοί την αποκαλούσαν Ushanka. Η γιορτή Shanidar (shanader ή shanidar αποτελείται από δύο λέξεις, “shan” που σημαίνει ένα κατάλληλο σταφύλι στη δυτική περιοχή, ειδικά στην επαρχία του δυτικού Αζερμπαϊτζάν, και “dar” που σημαίνει να μαζεύω) πραγματοποιείται συχνά στα χωριά Gerdabad, Digaleh, Resimanabad, Ghoshchi, Jamal Abad, Goulan, κ.λπ. σεβόμενοι τις δικές τους τελετουργίες και παραδόσεις.
Στο παρελθόν, οι κάτοικοι της Ουρμίας πίστευαν στις παραδόσεις τους και σέβονταν τις αξίες των ευλογιών του Θεού. Για αυτούς, τα σταφύλια ήταν ιερά και έτσι αποφεύγουν να τα φάνε πριν από αυτή τη γιορτή. Φορώντας λευκά ρούχα οι περισσότεροι καλεσμένοι ήταν εκεί και την ώρα του μάζεμα των σταφυλιών προσπαθούσαν να μην κουρευτούν τα σταφύλια και να μην πέσουν στο έδαφος, γιατί θεωρούνταν αμαρτωλό και αχάριστο. Μερικοί ντόπιοι πίστευαν ότι το ξύδι μπορεί να γίνει μόνο από ορισμένα άτομα και ότι το ξύδι δεν πρέπει να γίνεται με ένεση γιατί θα καταστρεφόταν.
Η υπέροχη γιορτή του σταφυλιού πραγματοποιείται συνήθως στα τέλη του Shahrivar (ο έκτος μήνας του Ηλιακού ημερολογίου Hijri) ή στις αρχές του Mehr (ο έβδομος μήνας του ηλιακού ημερολογίου Hijri) όταν τα σταφύλια ωριμάσουν πλήρως. Το πρωί της γιορτής συγκεντρώνεται πλήθος γύρω από τη λίμνη Urmia αλλά και στους αμπελώνες. Βρίσκεται στην πλατεία, το πλήθος περιμένει τον Il Bashi (Khanlar Khani), τον αρχηγό της φυλής και ποιος ξεκινά την τελετή. Συνοδευόμενοι από τέσσερις γυναίκες (σύμβολο τεσσάρων στοιχείων γη, νερό, αέρας και φωτιά) και ένα μικρό αγόρι και κορίτσι (σύμβολο της επιβίωσης της ζωής), ντυμένα με ειδικά ρούχα και ρούχα, μπαίνουν στην αίθουσα με ένα καλάθι με σταφύλια. χέρι.
Έναρξη Khanlar Khani
Ο Khanarkhani αρχίζει να μιλά ευχαριστώντας τον Θεό για τις ευλογίες του και εκτελεί μια ειδική προσευχή για τη γιορτή του σταφυλιού στην αζερική γλώσσα και την περσική της μετάφραση. Αφού προσευχηθούν, το κοριτσάκι και το αγόρι με μικρά καλάθια με σταφύλια καλωσορίζουν τον κόσμο και κάθε παρευρισκόμενος παίρνει λίγα σταφύλια ως ευλογία. Κάποιοι δίνουν όρκο να θυσιαστούν. Επίσης, ζητούν από τον Θεό να προστατεύσει τους αμπελώνες και τις καλλιέργειές τους από καταστροφές όπως χαλάζι, καταιγίδες και πλημμύρες και να τους ευλογήσει. Στη συνέχεια, αρχίζουν να βγάζουν χυμό σταφυλιού με ειδικά εργαλεία, σκεύη και συσκευές.
Οι γενναίοι άνδρες παίζουν επίσης τοπική πάλη και στη συνέχεια, παίζουν τοπική μουσική και τραγουδούν λαϊκά τραγούδια του Αζερμπαϊτζάν (Qushmaja και Bayati) που δεν είναι θρησκευτικά και είναι χαρούμενα. Παίζονται από ντόπιους λαϊκούς χορευτές, καθώς και ομαδικό λαϊκό χορό (Γιάλι) σε μακρά σειρά (το σημάδι της ενότητας). Διαγωνισμός αφυδάτωσης σταφυλιών, παρουσίαση προϊόντων και παραγώγων σταφυλιών όπως χυμός, ξύδι, σταφίδες κ.λπ. είναι ένα άλλο μέρος αυτής της όμορφης τελετής.
