Ο Καϊχάν Καλχόρ γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1963 στην πόλη Ισλαμαμπάντ Γκαρμπ, μια από τις πόλεις της επαρχίας Κερμανσάχ. Είναι συνθέτης, επαγγελματίας βιολιτζής, καθώς και τραγουδιστής και έπαιζε με μεγάλη δεξιότητα τανμπούρ, σετάρ και καμαντσέ[1]. Άρχισε να παίζει επαγγελματικά μουσική σε ηλικία δώδεκα ετών και μετανάστευσε στην Ιταλία σε ηλικία δεκαεπτά ετών και μετά από λίγο πήγε στον Καναδά και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Κάρλτον στην Οτάβα.
Σήμερα όλοι γνωρίζουν τον Καλχόρ λόγω του μοναδικού ήχου του βιολιού του. Ο ίδιος θεωρούσε ως πρότυπό του τον Αλί Ασγκάρ Μπεχαρί[2].
Ο Καλχόρ ξεκίνησε για πρώτη φορά τη σοβαρή επαγγελματική του καριέρα με το συγκρότημα Νταστάν, το οποίο κατέληξε σε μια συναυλία στην αίθουσα Βαχντάτ όπου τα φωνητικά έκανε ο Ιράτζ Μπασταμί. Η φήμη του όμως οφείλεται στην συμμετοχή του στο άλμπουμ “Σαμπ, Σεκότ, Καβίρ” το οποίο ερμηνεύτηκε με τα φωνητικά του Μοχαμμάντ Ρεζά Σατζαριάν[3]. Η σύνθεση και η δημιουργικότητά του σε αυτό το άλμπουμ το έκαναν ένα από τα πιο διάσημα και με τις μεγαλύτερες πωλήσεις άλμπουμ των δύο τελευταίων δεκαετιών. Σε αυτό το έργο, χρησιμοποίησε μουσικούς από τις ιθαγενείς περιοχές του Ιράν, όπως τον Χατζ Κουρμπάν Σολεϊμανί, ντοταρίστα του Χορασανί, τον Αλί Αμπτσουρί, έναν παίκτη τον Γκοσμέ και τον Χοσεΐν Μπαμπί που έπαιζε ντραμς.
Ο Καλχόρ έχει κάνει πολλές προσπάθειες για να εισαγάγει την αυθεντική ιρανική μουσική μέχρι σήμερα. Έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη κάνοντας διάφορα μουσικά πρότζεκτ με διάφορους καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο. Από αυτή την άποψη, λέει, “Δουλεύοντας με διεθνή μουσικά συγκροτήματα οδήγησε στην ανάπτυξη τόσο τη δική μου όσο και της ιρανικής μουσικής, και έκανε την ιρανική μουσική να φτάσει σε ακροατές διαφόρων εθνικοτήτων που βρίσκονται μακρυά, και αυτός είναι ο στόχος.”
Ο Καϊχάν Καλχόρ κέρδισε ένα βραβείο Γκράμμυ μαζί με τα μέλη του συγκροτήματος Silk Road Ensemble (μια μουσική κολεκτίβα πολυεθνικών παικτών). Κυκλοφόρησε μερικά άλμπουμ στο Ιράν όπως It’s Winter, Without You, Faryad, Saze Khamoosh, Night, Silence, Desert, Soroude Mehr, In the Mirror of the Sky, Journey to the Other Side, The First Matutinal Meeting, The Wind, Silent City, Blue As the Turquoise Night of Neyshabur συνοδευόμενος από τον υπέροχο Κινέζο τσελίστα, Yo-Yo Ma.
Η άποψή του για την οικουμενικότητα του είναι η εξής: «Έχουμε ένα μεγάλο ιστορικό σύμπλεγμα κατωτερότητας που πάντα νιώθουμε ότι είμαστε κατώτεροι από όλους, ειδικά από τους Δυτικούς. Πιστεύω ότι το να είναι κανείς παγκόσμιος σημαίνει ότι οι άλλοι καταλαβαίνουν ότι ο πολιτισμός μας είναι πολύ παλιός και αρχαίος και έχει παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση όλων των πολιτιστικών πτυχών του κόσμου Και αυτή η μουσική είναι ένα ιστορικό και κοινωνικό προϊόν αυτού του παλιού πολιτισμού”.
[1] Ιρανικό έγχορδο όργανο που χρησιμοποιείται σε περσική, αζερική, αρμενική, κουρδική, γεωργιανή, τουρκμενική και ουζμπεκική μουσική με μικρές διαφοροποιήσεις στη δομή του οργάνου.
[2] Ιρανός μουσικός γνωστός για τη δεξιοτεχνία του στο μουσικό όργανο καμαντσέ
[3] Ιρανός τραγουδιστής και δεξιοτέχνης (Ostad) της περσικής παραδοσιακής μουσικής. Ήταν επίσης γνωστός για τις δεξιότητές του στην περσική καλλιγραφία και τις ανθρωπιστικές δραστηριότητες.
