Ο Μανουτσέχρ Ατασί, γνωστός με το ψευδώνυμό του Σορνά, ήταν ποιητής, κριτικός και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε το 1931 στο χωριό Ντερούντ της κομητείας Νταστεστάν από την περιοχή Μπορατζάν της επαρχίας Μπουσέχρ. Αυτά είναι που θυμάται για το παρελθόν και τη ζωή του: «Η οικογένειά μου ήταν από τη νομαδική φυλή Ζανγκενέ του Κερμανσάχ, που είχε μεταναστεύσει στο νότο πριν από περίπου τέσσερις γενιές. Το οικογενειακό μου όνομα έγινε Ατασί (που σημαίνει κάτι που αποδίδεται στη φωτιά) επειδή το όνομα του προπάππου μου ήταν Ατάς Χαν Ζανγκενέ.
Ο πατέρας μου ήταν μορφωμένος άνθρωπος. Ο Ταγματάρχης Εσφαντιαρί, ο οποίος ήταν γνωστός ως ο μικρός Ρεζά Χαν στο νότο, αγαπούσε πολύ τον πατέρα μου και γι’ αυτό τον μετέφερε στο Μπουσέχρ, όπου άρχισε να εργάζεται στο γραφείο διοίκησής του.
Το 1939 πήγα στο Μακτάμπ (παραδοσιακό θρησκευτικό δημοτικό σχολείο) και διδάχτηκα το ιερό Κοράνι και το έργο Γκολεστάν του ποιητή Σααντί, στο Ντερούντ. Μετά τις ταραχές που έγιναν, μετακόμισα στο Μπουσέρ και συνέχισα εκεί μέχρι το γυμνάσιο. Τότε ήταν που μου έλειψε η ζωή στο χωριό και, παρ’ όλες τις αντιρρήσεις, επέστρεψα στη μητέρα, τον αδερφό και την αδερφή μου. Ερωτεύτηκα στο Τσακού. Τα πρώτα μου ποιήματα σχετίζονταν με εκείνη την εποχή».
Ο Μανουτσέχρ Ατασί τελείωσε το σχολείο του στο Μπουσέρ και πήγε στο Ντανές Σαραγιέ Μογκανταματί στην πόλη Σιράζ (ένα ινστιτούτο κατάρτισης δασκάλων για το δημοτικό σχολείο) για να συνεχίσει την εκπαίδευσή του. Έγινε δάσκαλος το 1954 και άρχισε να εργάζεται σε σχολεία γύρω από την πόλη Σιράζ. Το 1960 εισήλθε στο Ντανές Σαραγιέ Ααλί της Τεχεράνης και πήρε πτυχίο Αγγλικής Φιλολογίας (Bachelor of English Literature). Άρχισε να δημοσιεύει τα ποιήματά του από το 1954 και γρήγορα έγινε γνωστός σύγχρονος ποιητής.
Ο Μανουτσέχρ Ατασί δημοσίευσε το βιβλίο Κεταμπ-έ Αχάνγκ (Ketab-e Ahang) στα τέλη του 1951. Ήταν μια πειραματική περίοδος της επαγγελματικής του ζωής. Αφού πέρασε λίγο χρόνο στην άγρια φύση του νότου, πέτυχε ένα είδος ενστικτώδους βίας. Ωστόσο, το είδος της βίας του διακρίνεται από τα είδη βίας των ποιητών πριν και μετά από αυτόν τόσο από την παρουσία της νότιας φύσης όσο και από τον επικό τόνο του. Τα ποιήματα που έγραψε στις δεκαετίες ‘50, ‘60 και ‘70 ήταν ποιήματα της ερήμου, όπου τα φυσικά στοιχεία συνδυάζονται με το έπος και τη βία. Παράλληλα με αυτά, ήταν και ποιητής της αγάπης, της ελπίδας και της δικής του φιλοσοφίας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ένας ποιητής γράφει χρησιμοποιώντας έννοιες. Σε ένα από τα ποιήματά του, προτείνει να στείλει στον αναγνώστη, που κρυώνει, έναν ήλιο σε ένα φάκελο και ζητά να του στείλουν πίσω ένα αστέρι σε μια λέξη, καθώς δεν έχει έμπνευση. Ο Μανουτσέχρ Ατασί πέθανε στις 20 Νοεμβρίου 2005 μετά από ένα καρδιακό επεισόδιο. Ενταφιάστηκε στο Μπουσέρ. Το Ίδρυμα Τσερεχαγιέ Μαντεγκάρ τον έχρησε ως μια εξέχουσα προσωπικότητα στο χώρο της λογοτεχνίας μόλις λίγες μέρες πριν από το θάνατό του.
