Η Μπεχτζάτ Σαντρ ήταν Ιρανή ζωγράφος του Ιράν. Γεννήθηκε το Μάιο του 1924 στην πόλη Αράκ. Η οικογένειά της μετακόμισε στην Τεχεράνη το 1930. Αφού τελείωσε το γυμνάσιο το 1941, μπήκε στο Ντανές Σαραγιέ Μογκανταματί, ένα ινστιτούτο εκπαίδευσης δασκάλων για το δημοτικό σχολείο.
Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική μετά από τις παροτρύνσεις ενός από τους δασκάλους της. Τελειώνοντας τις σπουδές της, έγινε δασκάλα ζωγραφικής. Ήταν η δασκάλα ζωγραφικής της Φορούγκ Φαρροχζάντ, του ισχυρού ποιήτριας και σκηνοθέτιδας του Ιράν. Έκανε αίτηση στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών το 1948.
Η ίδια λέει για την εμπειρία της στο Πανεπιστήμιο: «Ήταν πολύ χρήσιμο για μένα. Πριν από το πανεπιστήμιο, έκανα ιδιαίτερα μαθήματα με τον κύριο Πετγκάρ. Αλλά το πανεπιστήμιο παρείχε ένα περιβάλλον για μένα. Ένα ζωντανό περιβάλλον, όπου όλοι δούλευαν μαζί και συνεργάζονταν οι ζωγράφοι και οι αρχιτέκτονες. Πήγαινα στο πανεπιστήμιο νωρίς το πρωί και άφηνα τα πράγματά μου. Στη συνέχεια πήγαινα στο σχολείο για να διδάξω. Αργότερα, επέστρεφα στο πανεπιστήμιο για σπουδές. Κατάφερα να γίνω κορυφαία μαθήτρια σε τέτοιες συνθήκες. Κέρδισα επίσης μια υποτροφία στη Γαλλία».
Η Μπεχτζάτ Σαντρ κέρδισε το βραβείο στο διαγωνισμό του Σαν Βίτο και ένα από τα έργα τέχνης της έγινε δεκτό στην Μπιενάλε της Βενετίας μαζί με έργα άλλων νέων Ιρανών ζωγράφων. Άρχισε να διδάσκει ιρανική ζωγραφική στο πανεπιστήμιο το 1960. Το 1962 κέρδισε το βραβείο της τρίτης μπιενάλε ζωγραφικής της Τεχεράνης και τα έργα της στάλθηκαν ταυτόχρονα στην τριακοστή πρώτη Μπιενάλε της Βενετίας.
Σύμφωνα με διάσημους καλλιτέχνες, παρόλο που εργάστηκε στη Ρώμη για ένα διάστημα, και αυτό είχε σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της εμπειρίας της, αλλά το γεγονός ήταν ότι η καλλιτέχνις είχε φέρει στην Ιταλία την ιρανική κατανόησή της, την ιστορία και τη γνώση του υλικού και της αξίας του συμβολισμού. Είχε ισχυρούς δεσμούς με τις παραδόσεις της πατρίδας της και γι’ αυτό αντιμετώπισε την πρόκληση όταν συνάντησε την ευρωπαϊκή τέχνη. Το ξύλο που χρησιμοποίησε στα πρόσφατα έργα της μοιάζει με αυτόν τον αγώνα.
Η Μπεχτζάτ Σαντρ προσωποποιούσε τα αντικείμενα, τη φύση, τα δέντρα και τις υφή και τους έδινε ανθρώπινες μορφές. Αυτή η πρωτοπόρος καλλιτέχνης πέθανε στις 10 Αυγούστου 2009 στη νότια Γαλλία.
