Ο Μπιζάν Τζελαλί, Ιρανός ποιητής και εγγράμματος, γεννήθηκε στην Τεχεράνη το 1927. Ο πατέρας του ήταν ο Ιμπραήμ Τζελαλί και η μητέρα της ήταν ο Ασράφ-ολ-Μολόκ Χενταγιάτ. Οι συγγενείς του από την πλευρά της μητέρας ήταν από την παλιά φυλή των Χενταγιάτ. Συνοδεύοντας τον πατέρα του στην επίσημη αποστολή του, πέρασε για λίγο τα παιδικά του χρόνια στο Σεμσάκ και πέρασε τρία χρόνια στο Ταμπρίζ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σπούδασε στο σχολείο Ροσντιέ και Φερντοσί. Μετά την επιστροφή του στην Τεχεράνη, σπούδασε στο γυμνάσιο Φιρούζ Μπαχράμ και ολοκλήρωσε το τελευταίο έτος του γυμνασίου στο Αλμπόρζ. Επέλεξε τη φυσική στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης και την παράτησε μετά από λίγους μήνες. Αφού πέρασε μερικά χρόνια για να σπουδάσει Φυσικές Επιστήμες στα Πανεπιστήμια της Τουλούζης και του Παρισιού, τα παράτησε και τα άφησε ανολοκλήρωτα. Λόγω της αγάπης του για τη λογοτεχνία, ξεκίνησε τελικά τη γαλλική γλώσσα και λογοτεχνία και απέκτησε πτυχίο στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης. Αποφοιτώντας, άρχισε να κάνει διάφορες δουλειές, δίδαξε αγγλικά σε λύκεια, εργάστηκε στο Μουσείο Ανθρωπολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Στη συνέχεια, ο Τζαλαλί άρχισε να εργάζεται στην “Anthropos” που ήταν γαλλική εταιρεία. Ενδιαφερόμενος για την ποίηση, τη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία, τον μυστικισμό, καθώς και τη συντροφιά του θείου του, Σαντέγκ Χενταγιάτ, τον ενθάρρυνε να αρχίσει να γράφει. Στην αρχή δεν το πήρε στα σοβαρά και άλλοτε έγραφε ποιήματα στα γαλλικά και περιστασιακά στα περσικά.
Έγραψε: «Ο κόσμος μου μιλάει στα Περσικά / γι’ αυτό γράφω στα Περσικά / και είναι παράξενο που ο κόσμος ξέρει όλες τις γλώσσες / και μιλά με τη γλώσσα όλων των ποιητών». Ξεκίνησε να δημοσιεύει τα έργα του από τη δεκαετία του 1960. Όλα τα ποιήματά του ταξινομούνται σε ελεύθερο στίχο. Λόγω της απλότητας και της διαύγειας τους, οι άνθρωποι των γραμμάτων τα υποδέχτηκαν με χαρά. “Μέρες”, “Η καρδιά μας και ο κόσμος”, “το χρώμα των νερών”, “για την ποίηση”, “το νερό και τον ήλιο”, “το παιχνίδι του φωτός”, “τα ραντεβού”, “οι καθημερινές εφημερίδες”, “το ποίημα της σιωπής” και “το σχέδιο του κόσμου” είναι μερικά από τα έργα του. Από το πρώτο του ποιητικό τετράδιο, “Μέρες”, μέχρι το τέλος της ζωής του και σε όλα του τα ποιήματά του, ο Μπιζάν Τζαλαλί ακολούθησε μια εντελώς ξεκάθαρη, ατομική και βαθιά γραμμή σκέψης. Η ποίησή του είναι εννοιολογική και φαινομενικά άμορφη. Είπε: «Όντας γραμμένα σε απλά περσικά, τα γραπτά μου είναι απλά και ευανάγνωστα. Φυσικά, δεν πρέπει να θεωρείται ως χαρακτηριστικό του. Για μένα η ποίηση πρέπει να είναι απλή με άμεση έκφραση. Τα ποιήματά μου είναι φυσικά, που σημαίνει ότι γεννήθηκαν για μια ρεαλιστική ανάγκη και όχι για τη δημιουργία ενός έργου τέχνης».
Ο Μπιζάν Τζαλαλί πέθανε το 1999. Έγραψε: «Αν κάποιος με αναζήτησε / πει ότι έχει πάει να δει τη βροχή / κι αν επιμένει / του πει, έχει πάει να δει τις καταιγίδες! / και αν επιμείνει / του πει ότι έφυγε και δεν θα επιστρέψει ποτέ»
