Ο Ναντέρ Εμπραχιμί Κατζάρ Κερμανί, γνωστός ως Ναντέρ Εμπραχιμί, ήταν Ιρανός συγγραφέας, σεναριογράφος, φωτογράφος, σκηνοθέτης, ηθοποιός, τραγουδοποιός και ένας εξαιρετικός σύγχρονος μυθιστοριογράφος καθώς επίσης και μεταφραστής παιδικών βιβλίων.
Γεννήθηκε το 1936 στην Τεχεράνη. Τελείωσε το γυμνάσιο του στο Νταρ ουλ-Φουνούν[1] και αργότερα μπήκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου, την οποία εγκατέλειψε λίγο αργότερα. Στη συνέχεια επέλεξε την Αγγλική Λογοτεχνία. Από μηχανικός μέχρι σκηνοθέτης, δοκίμασε πολλά επαγγέλματα για να κερδίζει τα προς το ζειν. Έχει γράψει για αυτή την πτυχή της ζωής του στο βιβλίο του “Ιμπν Μασγκαλέ” (Παιδί των Επαγγελμάτων). Το μόνο επάγγελμα που δεν παράτησε ποτέ ήταν το γράψιμο. Το πρώτο του βιβλίο, “Χανεχί Μπαραγιέ Σαμπ”, εκδόθηκε το 1963 και αφορούσε τις κοινωνικές δυσκολίες. Εκείνη τη χρονιά συνελήφθη και φυλακίστηκε για τις πολιτικές του δραστηριότητες. Μετά την αποφυλάκισή του, ξεκίνησε τη συνεργασία του με την εφημερίδα Αγιαντεγκάν. Εργάστηκε επίσης στην τηλεόραση για δύο χρόνια, έγραψε και σκηνοθέτησε έργα ντοκιμαντέρ και το 1970 ίδρυσε με επιτυχία το πρώτο μη κερδοσκοπικό μη κυβερνητικό ίδρυμα ιρανικών σπουδών. Το 1971 ο ίδιος και η σύζυγός του Φαρζανέ Μανσουρί ίδρυσαν ένα ινστιτούτο με τον τίτλο Χαμγκάμ Μπα Κουντακάν βα Νοτζαβανάν με την οικονομική υποστήριξη των Εκδόσεων Αμιρκαμπίρ και άρχισαν να μελετούν, να γράφουν και να μεταφράζουν για τη συμπεριφορά, την ομιλία και τις μεθόδους διδασκαλίας των παιδιών. Οι προσπάθειές του οδήγησαν στο να βραβευτεί το βιβλίο “Ντουρ αζ Χανέ” (Μακριά από το Σπίτι) από το Συμβούλιο Παιδικού Βιβλίου και το βιβλίο του “Ντεραχτέ Γκεσσέ, Γκομριχαγιέ Γκεσσέ” βραβεύτηκε από το Ινστιτούτο Διανοητικής Ανάπτυξης Παιδιών και Νέων Ενηλίκων. Άρχισε επίσης να εικονογραφεί και να επιμελείται μερικές από τις παιδικές λογοτεχνίες και μετέφρασε κάποιο βιβλίο στην περσική γλώσσα, τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες.
Τα έργα του “Ατάς Μπεντουνέ Ντουντ” (Φωτιά χωρίς καπνό) κέρδισαν τα βραβεία του Υπουργείου Πολιτισμού και Ισλαμικού Οδηγισμού. Μερικά από τα άλλα έργα του που σχετίζονται με ενήλικες είναι τα Bare Digar Shahri Ke Dust Midashtam, Chehel Nameyeh Kutah Be Hamsaram (Σαράντα γράμματα στη γυναίκα μου), Abu Mashaghel, Masaba Va Royaye Gajerat, Makanhaye Omumi, Dar Sarzamine Koochake Man, Runevesht Bedoone Asl. , Farda Shekle Emruz Nist και πολλά άλλα. Ένα από τα ρητά του ήταν «Η ζωή δεν είναι δυνατή χωρίς κακές μέρες, χωρίς δακρυσμένες, οδυνηρές, εξαγριωμένες και θλιβερές μέρες. Ωστόσο, αυτές οι μέρες πέφτουν σαν τα φύλλα του φθινοπώρου, και μπορείς να τα σπάσεις σαν κόκκαλα κάτω από τα πόδια σου, αλλά τα δέντρα μένουν, όρθια…»
Ο Ναντέρ Εμπραχιμί πέθανε το 2008 μετά από εννέα χρόνια ασθένειας.
[1] Το Νταρ ουλ-Φουνούν, που σημαίνει «πολυτεχνικό κολέγιο», είναι το παλαιότερο ινστιτούτο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δυτικού τύπου στο Ιράν, που ιδρύθηκε από τον Βασιλικό Βεζίρη με εντολή του Νασερεντίν Σαχ το 1851.
