Χορδόφωνο όργανο με συγκεκριμένο ήχο, ανήκει στην οικογένεια τανμπούρ και στην κατασκευή του χρησιμοποιείται ξύλο για το σώμα, μέταλλο για τις χορδές και κόκκαλο για διακοσμήσεις. Αποτελείται από το κουτί του ήχου, το επίπεδο πάνω από το κουτί (με τρύπες για να βγει ο ήχος), τη γέφυρα, το λαιμό, την άκρη, τα μανταλάκια, το παξιμάδι, τα φρεάτια, το simgir (σημείο σύνδεσης των χορδών) και τέσσερις μεταλλικές χορδές διαφορετικού πάχους.
Το σετάρ έχει δύο μέρη, τη θήκη και το λαιμό. Η γέφυρα βρίσκεται στην επιφάνεια και το simgir στο τέλος της θήκης έτσι ώστε αν το όργανο στέκεται στο έδαφος, το simgir να έρχεται σε επαφή με το έδαφος.
Στο τέλος του λαιμού υπάρχει το άκρο όπου βρίσκονται τα μανταλάκια κουρδίσματος ή τα όργανα ρύθμισης του κουρδίσματος. Το σετάρ έχει 28 κινητές ζωφόρους φτιαγμένες με τα εντόσθια των ζώων ή με μετάξι. Ο ήχος του είναι λεπτός και το φωνητικό του εύρος φτάνει σχεδόν τις 3 οκτάβες.
Η χρήση του σετάρ είναι ευρέως διαδεδομένη στο ιρανικό μουσικό ρεπερτόριο αν και χρησιμοποιείται κυρίως ως σόλο όργανο.
