Τάφος της Εσθήρ και του Μαρδοχαίου

Ο Τάφος της Εσθήρ και του Μαρδοχαίου βρίσκεται στην πόλη Χαμεντάν, μια πόλη η οποία είναι γνωστή ως η πρωτεύουσα της ιστορίας και του πολιτισμού στο Ιράν. Η ύπαρξη αρχαίων και ιστορικών μνημείων όπως τα ερείπια της αρχαίας πόλης Εκβάτανα, το πέτρινο λιοντάρι, οι επιγραφές Γκαντζναμέ, τα μαυσωλεία του Αβικέννα και του Μπαμπά Ταχέρ, ο Θόλος Αλαβιάν (Μαυσωλείο του 12ου αιώνα) και άλλα έκαναν αυτή την πόλη να οριστεί ως η Τουριστική Πρωτεύουσα των Ασιατικών Χωρών για το έτος  2018.

Από την πλατεία Ιμάμ Χομεϊνί και σε μικρή απόσταση με τα πόδια, θα μπείτε στην οδό Σαριατί, έναν παλιό και πρωτότυπο δρόμο με ιστορικά κτίρια όπως το σπίτι των Κατζάρων, το ιεροσπουδαστήριο και σπίτια με μπαλκόνια σε στυλ Παχλαβί. Ο τάφος της Εσθήρ και του Μαρδοχαίου βρίσκεται επίσης εδώ ακριβώς μπροστά από το ιεροσπουδαστήριο Ζανγκανέ, μέσα σε ένα όχι και τόσο φαρδύ δρομάκι. Αυτή η περιοχή ήταν ο εβραϊκός οικισμός πριν από πολλά χρόνια και η περιοχή γύρω από τον τάφο ήταν επίσης το νεκροταφείο της εβραϊκής κοινότητας. Κάποιο μέρος του νεκροταφείου καταλήφθηκε από έναν μεγάλο γαιοκτήμονα επί εποχής Νασέρ αλ Ντιν Σαχ και το νεκροταφείο μεταφέρθηκε σε άλλο μέρος με εντολή του. Πολλά χρόνια αργότερα, την εποχή του Παχλαβί Α’, μέρος αυτού του νεκροταφείου και η περιοχή του μαυσωλείου καταστράφηκαν στη διάρκεια των έργων διαπλάτυνσης του δρόμου.

Μέσα από μια όχι και τόσο παλιά μεταλλική πόρτα και μετά από μερικές σκάλες, θα μπείτε σε μια μεγάλη αυλή. Εδώ είναι η αυλή του μαυσωλείου. Εμφανίζεται μπροστά σας το κτίριο του μαυσωλείου με τετράγωνη, θολωτή κάτοψη από τούβλο και πέτρινη πόρτα. Μάλιστα, η πόρτα ήταν κλειδωμένη από μέσα στο παρελθόν και άνοιγε και έκλεινε με ένα κλειδί. Αργότερα, στη διάρκεια των εργασιών ανακαίνισης το 1980, έγιναν πολλές αλλαγές στο κτίριο και μια από αυτές τις αλλαγές ήταν και η αντικατάσταση της μεταλλικής κλειδαριάς.

Η πρόσοψη και το αρχιτεκτονικό στυλ αυτού του κτιρίου χρονολογούνται από την ιρανική ισλαμική περίοδο και βλέποντας τον τρούλο ζωντανεύει αυτό το αρχιτεκτονικό στυλ στο μυαλό του κάθε επισκέπτη. Σύμφωνα με τον οικοδομικό οδηγό του μνημείου, τα χαμηλότερα τμήματά του μέχρι τον τρούλο είναι ηλικίας 2500 ετών, ωστόσο ο τρούλος χτίστηκε τον 8ο αιώνα πάνω στα ερείπια των προηγούμενων αιώνων και είναι ηλικίας περίπου  700 ετών. Για να μπει κανείς στον τάφο πρέπει να σκύψει και να περάσει από τη συμπαγή πέτρινη πόρτα. Αφού περάσετε από την αίθουσα, θα φτάσετε σε ένα δωμάτιο μέσα στο οποίο υπάρχουν δύο τάφοι. Ο νότιος τάφος ανήκει στη βασίλισσα του βασιλιά Ξέρξη, Εσθήρ, που έχει ένθετο σκαλισμένο κιβώτιο και είναι παλαιότερος από τον άλλο τάφο.

Το λαξευτό κιβώτιο του δεύτερου τάφου χρονικά ανάγεται πίσω στο 1300 και είναι κατασκευασμένο από ξύλο έβενο. Αυτός είναι ο τάφος του θείου της Εσθήρ, Μαρδοχαίου. Η ξυλογλυπτική του μαυσωλείου του Μαρδοχαίου έγινε από τον Εναγιατολλάχ Ιμπν Χαζράτ Γκολί Τουισερχανί, έναν από τους διάσημους ξυλογλύπτες της εποχής. Εκτός από τις επιγραφές στα εβραϊκά στους τοίχους αυτών των δύο τάφων, αυτές οι φράσεις έχουν σκαλιστεί στο κουτί του τάφου της Εσθήρ: “Αυτό το κουτί δημιουργήθηκε από τους Γιοχρεγκιά, Γιασουά και Γιασάλ, αδελφούς της κυρίας Τζαμαλ-έ Σαττάμ, κατόπιν εντολής μιας αγνή, ενάρετης κυρίας”. Οι τάφοι είναι καλυμμένοι με υφάσματα στα οποία είναι γραμμένοι εβραϊκοί όρκοι. Το επόμενο δωμάτιο είναι ο τόπος των τελετών προσευχής, με καρέκλες τοποθετημένες γύρω και τραπέζια στη μέση.

Οι Εβραίοι πιστεύουν ότι η γενεαλογία της Εσθήρ και του Μαρδοχαίου φτάνουν ως τον Ιακώβ μέσω δεκαπέντε γενεών. Για το λόγο αυτό, αυτό το μαυσωλείο είναι το δεύτερο ιερό των Εβραίων στο Ιράν και στον κόσμο μετά την Ιερουσαλήμ. Στα βιβλία όπως η Εσθήρ και η Παλαιά Διαθήκη, η ιστορία της Εσθήρ και του Μαρδοχαίου αναφέρεται με αυτόν τον τρόπο: ο Ξέρξης κάλεσε τη βασίλισσά του, Βάστι, να συμμετάσχει σε μια τελετή στα Σούσα. Εκείνη απέρριψε το αίτημα και ο βασιλιάς την έδιωξε για να βρει μια άλλη όμορφη βασίλισσα. Ο Μαρδοχαίος, ο οποίος ήταν Εβραίος και είχε εγκαταλείψει την πόλη του, την Ιερουσαλήμ, είχε μια ανιψιά, την Χαντασέ,  που ονομαζόταν επίσης Εσθήρ.

Την μεγάλωσε ο Μαρδοχαίος και την πήγε στην αυλή και της έδωσε το τίτλο της Βασίλισσας. Ο Μαρδοχαίος αποκάλυψε δύο απόπειρες εναντίον του βασιλιά και ως εκ τούτου ήρθε πιο κοντά σε αυτόν. Αυτό προκάλεσε τη ζήλια του Αμάν, ενός από τους συγγενείς του βασιλιά, και διέταξε τη σφαγή των Εβραίων. Η Εσθήρ το κατάλαβε και το απέτρεψε με την επιρροή που ασκούσε στον Ξέρξη. Με αυτόν τον τρόπο έσωσε τους Εβραίους από μια φρικτή σφαγή. Από τότε, οι Εβραίοι γιορτάζουν αυτή τη μέρα, η οποία είναι η 15η Αζρά, που συμπίπτει με τον μήνα Εσφάντ ή Φαρβαρντίν (τέλη Μαρτίου, αρχές Απριλίου). Συγκεντρώνονται στο μαυσωλείο της Εσθήρ και του Μαρδοχαίου αυτή την ημέρα για να το γιορτάσουν.

Μερικοί δεν αποδέχονται αυτή την αφήγηση και πιστεύουν ότι η Εσθήρ είναι η ίδια η θεά Ιστάρ και ο Μαρδοχαίος είναι ο ίδιος ο θεός Μαρντούκ της Βαβυλώνας. Θεωρούν επίσης ότι ο Αμάν είναι ο Χόμπαν, ο Ελαμίτης θεός που ήταν διαρκώς σε πόλεμο μαζί τους, και αυτός ο τόπος ήταν ο τόπος λατρείας των δυο θεών, Ιστάρ και Μαρντούκ.