Το Ιστορικό Υδραυλικό Σύστημα Shushtar
Το Ιστορικό Υδραυλικό Σύστημα Shushtar είναι ένα σύνθετο σύστημα άρδευσης της νησιωτικής πόλης Shushtar, η ίδρυση του οποίου χρονολογείται από την εποχή των Αχαιμενιδών έως την εποχή των Σασσανιδών. Είναι το μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό και παραδοσιακό σύστημα ύδρευσης στον κόσμο και αποτελείται από 13 φράγματα, γέφυρες, κανάλια και κατασκευές που συνεργάζονται ως υδραυλικό σύστημα και είχαν κατασκευαστεί για καλύτερη και αποτελεσματικότερη χρήση του νερού.
Αυτή η πολύπλοκη κατασκευή χρησιμοποιείται κυρίως για την άρδευση γεωργικών εκτάσεων. Μερικά από τα πιο σημαντικά στοιχεία αυτού του Υδραυλικού Συστήματος είναι υπόγεια κανάλια που εκτελούν εργασίες μεταφοράς νερού σε διαφορετικά τμήματα,αρχαιότητες του φράγματος Mizan, ο πύργος Kolah Farangi, ο τεχνητός ποταμός Gargar, η γέφυρα Gargar Dam, το Συγκρότημα Καταρρακτών και Νερόμυλων, ο Πύργος Ayar, ο τόπος λατρείας του Sabein, το Φράγμα Shushtar’s Fishermen Dam (Khodaafarin Dam), η ακρόπολη Salasel, το κανάλι Dariun, η γέφυρα Shadravan, το φράγμα Khak, η γέφυρα Lashkar, η γέφυρα Shah Ali και το φράγμα Sharabdar εγγράφηκαν συλλογικά στον κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO ως Ιστορικό Υδραυλικό Σύστημα Shushtar το 2009 CE.
