Αρειανά βουνά Τσαμπαχάρ
«Το έχω δει σε ταινίες», λένε συχνά οι περισσότεροι τουρίστες, που πατούν το πόδι τους στη διαδρομή από το Τσαμπαχάρ προς τα Βουνά Μινιατούρες για πρώτη φορά. Η αλήθεια είναι ότι τα Αρειανά βουνά ή Βουνά Μινιατούρες του Τσαμπαχάρ δεν ανήκουν στον φανταστικό κόσμο του κινηματογράφου, αντίθετα αποτελούν ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα του πραγματικού κόσμου. Ο δρόμος προς τα βουνά αυτά δεν είναι πολύ καλός, έχει πολλά σκαμπανεβάσματα. Σε κάποια σημεία του, πρέπει να κατηφορίσετε έχοντας μπροστά σας το σκούρο μπλε του Κόλπου του Ομάν και τη χρυσαφένια αμμουδιά του από τη μια πλευρά και τα πολυδιάστατα γκριζωπά βουνά από την άλλη. Μπορεί πραγματικά να δυσκολευτείτε να επιλέξετε ποια πλευρά θα απολαύσετε. Περνάτε μια στροφή και τα Βουνά Μινιατούρες φαίνεται να έρχονται πολύ κοντά σας. Είστε στο κάτω μέρος του λόφου όταν απομακρύνονται, πηγαίνοντας πίσω από μια περιοχή σχισμένου χώματος σαν αντικατοπτρισμός. Τότε είσαι εσύ και μια ραγισμένη έρημος, ένας γαλάζιος ουρανός, καθώς και τα κοντά και ψηλά ρυτιδωμένα βουνά στο βάθος. Τα βουνά είναι υπολειμματικός τύπος, με πολλές νευρώδεις σχισμές λόγω της γρήγορης διάβρωσης που προκαλείται από την έκθεση στον άνεμο και τη βροχή.
Σύμφωνα με τον Αναπληρωτή Διευθυντή του Οργανισμού Τουρισμού της επαρχίας Σιστάν και Μπαλουτσεστάν, πολλοί ντόπιοι εξακολουθούν να αποκαλούν τα βουνά Κολανί ή Άρια όρη. Ωστόσο, λόγω του ιδιόμορφου σχήματος, του κακοτράχαλου δρόμου ως εκεί και της ιδιαίτερης ομορφιάς τους, ονομάζονται επίσης Αρειανά βουνά ή Βουνά Μινιατούρες. Τα βουνά κυμαίνονται από 5 έως 100 μέτρα σε υψόμετρο, όχι πιο ψηλά. Η υφή είναι μεγάλης αντοχής και μοιάζει με σκληρό βράχο κατά την αναρρίχηση. Ωστόσο, ελάχιστοι ανεβαίνουν σε αυτά τα βουνά, καθώς η απόλαυση του θεάματος ξεπερνά αυτή της αναρρίχησης. Οι αυλακώσεις στα βουνά αυτά δεν έχουν βλάστηση. Οι γεωλόγοι έχουν διαφορετικές εξηγήσεις για το σχηματισμό αυτών των βουνών που θυμίζουν τοπίο από τον Άρη. Κάποιοι λένε ότι είναι η συνέχεια των βουνών Ζάγκρος, μια οροσειρά που καταλήγει στο Πακιστάν, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι είχαν θαφτεί κάτω από τόνους χώματος στο παρελθόν και εμφανίστηκαν με το πέρασμα του χρόνου, επιδεικνύοντας την πραγματική τους πρόσοψη ως κλιματική αλλαγή και οι εποχιακές βροχές έπλυναν το χώμα από το πρόσωπο μέχρι τις φούστες.
Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο ευρύς ορίζοντας στην περιοχή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παρατηρήσει κανείς το άπειρο σύμπαν και τα αστέρια. Εκτός από το Τσαμπαχάρ, παρόμοια βουνά μπορούν να βρεθούν στο Νότιο Χορασάν, το Μπαντάρ Αμπάς, το Χουζεστάν και το νησί Γκεσμ. Τα βουνά αποτελούν πηγή εισοδήματος για τους ντόπιους. Παίρνουν τις στολισμένες καμήλες τους στα βουνά για να κάνουν βόλτες στους τουρίστες με αντάλλαγμα χρήματα. Σε απόσταση λίγων λεπτών από τα Αρειανά βουνά, βρίσκεται το χωριό Ραμίν, με οικοτουριστικό περιβάλλον και εγκαταστάσεις. Η παραλία του χωριού διαθέτει λέσχη σέρφινγκ, όπου άνδρες και γυναίκες μπορούν να απολαύσουν αυτό το άθλημα. Υπάρχει μια αχυρένια καλύβα κοντά στα Αρειανά Όρη όπου οι επισκέπτες μπορούν να σταματούν για να ξεκουραστούν. Είναι δροσερό εσωτερικά και το άρωμα άχυρου σας βοηθά να συντονιστείτε πιο εύκολα στην ατμόσφαιρα. Εάν σκοπεύετε να μείνετε και να περάσετε τη νύχτα, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα καταλύματα που υπάρχουν στο χωριό Ραμίν.
Η κατασκευή αυτού του δρόμου ολοκληρώθηκε σε τέσσερα χρόνια, από το 1935 ως το 1939. Ο δρόμος του Τσαλούς ήταν ο πρώτος δρόμος που διέσχιζε τη διάμετρο της οροσειράς Αλμπόρζ με χαμηλό πλάτος και μικρή απόσταση. Η κατασκευή αυτού του δρόμου σε μια τόσο αδύνατη διαδρομή ήταν ένα από τα αριστουργήματα της μηχανικής εκείνης της εποχής. Ελικοειδής ορεινός δρόμος δίπλα στο τροπικό δάσος στην άκρη ενός ψηλού γκρεμού, καταρράκτες και πολυάριθμες πηγές καθώς και το φράγμα Αμίρ Καμπίρ (φράγμα Καράτζ) καθώς και η λίμνη που βρίσκεται παράλληλα με το δρόμο αποτελούν τα όμορφα τοπία αυτού του μέρους.
Πολλές τουριστικές εγκαταστάσεις, χώροι αναψυχής αλλά και αθλητικές εγκαταστάσεις κατά μήκος αυτής της διαδρομής έχουν κάνει τον δρόμο Τσαλούς ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά μέρη στο Ιράν.
