Baha’ al-Din

Ο Baha’ al-Din Mohammad bin Hossein Ameli, ευρέως γνωστός ως Σεΐχης Baha’i, γεννήθηκε στην πόλη Μπάαλμπακ του Λιβάνου στις 27 Φεβρουαρίου 1547 και ήταν διάσημος λόγιος, φιλόσοφος, νομικός, μυστικιστής, μαθηματικός, ποιητής, ιστορικός και λογοτέχνης της εποχής των Σαφαβιδών του Ιράν και ήταν αδιαμφισβήτητος ειδικός σε επιστήμες όπως η φιλοσοφία, η λογική, η αστρονομία και τα μαθηματικά.

Ο Σεΐχης Baha’i γεννήθηκε στο Τζαμπάλ Αμέλ, μια περιοχή στο Λεβάντε, όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια. Ήταν 13 ετών όταν μετανάστευσε στο Ιράν και άρχισε να ζει στην πόλη Qazvin, όπου σπούδασε και δίδαξε για σχεδόν τριάντα χρόνια. Η επιστημονική και λογοτεχνική του προσωπικότητα καθώς και η ευσέβειά του έγιναν η αιτία να γίνει σεΐχης αλ-Ισλάμ του Ισφαχάν από την ηλικία των 43 ετών. Μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας των Σαφαβιδών από το Καζβίν στο Ισφαχάν, κατείχε τη θέση του Sheikh al-Islam της πρωτεύουσας των Σαφαβιδών στην αυλή του ισχυρότερου βασιλιά τους, του Σάχη Αμπάς του Μεγάλου, από την ηλικία των 53 ετών ως το τέλος της ζωής του.

Η τεχνογνωσία του Σεΐχη Baha’i στα μαθηματικά, την αρχιτεκτονική και τη μηχανική ήταν τόσο βαθιά που είχε καταφέρει να προσφέρει πολλές σημαντικές υπηρεσίες στην ευημερία του Ισφαχάν, οι οποίες περιελάμβαναν τον προσδιορισμό της κατεύθυνσης της qibla του Masjid Shah του Isfahan, την κατανομή του νερού του ποταμού Zayandehrud μεταξύ των περιοχών και των χωριών που ήταν δίπλα στον ποταμό, το σχεδιασμό και την κατασκευή κλιβάνου για δημόσιο λουτρό, γνωστό ως λουτρό του Sheikh Bahai, τη σχεδίαση και κατασκευή του Minar Janban του Ισφαχάν, ο οποίος εξακολουθεί να υπάρχει, τη σχεδίαση του Najafabad Qanat, τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό  του Masjid Shah of Isfahan, τον ορισμό του δείκτη καθορισμού θρησκευτικού συγχρονισμού (ηλιακό ρολόι στο δυτικό τμήμα του Masjid Shah), κ.λπ. Σύμφωνα με ορισμένες αφηγήσεις, ο Sheikh Baha’i ήταν πιθανώς ο εφευρέτης του ψωμιού Sangak του Ιράν, του χαλβά σουσαμιού και του ferni (είδος ιρανικής πουτίγκας από γάλα).

Αυτός ο σπουδαίος λόγιος και επιστήμονας, έχει αφήσει πίσω του περισσότερα από 95 βιβλία και πραγματείες (ορισμένοι συγγραφείς ανέφεραν επίσης ότι άφησε 120 έργα) σε διάφορες επιστήμες της νομολογίας, αρχές της νομολογίας, ερμηνεία, χαντίθ, ριτζάλ, dirayat al-hadith, πολιτική, ηθική, αστρονομία, μυστικισμός, λογοτεχνία, μαθηματικά, άλγεβρα, γεωμετρία, μηχανική, τέχνη, φυσική, αστρολάβος κ.λπ. στις περσικές και αραβικές γλώσσες. Μερικά από τα έργα του είναι τα Jame’ Abbasi, Al-Zubda Fi al-Usul, Arbaeen, Naan va Halva, Kashkul, Samadiyah, Mashreq al-Shamsein wa Eksir al-Sa’adatein, Hadiqah al-Hilaliyyah και Khulasah al-Hisab ( Ουσιαστικά της Αριθμητικής) κ.λπ. Ο Σεΐχη Baha’i έχει δημιουργήσει επίσης εξαιρετικά έργα τόσο σε πεζογραφία όσο και σε ποίηση, τα οποία, εκτός από τα περσικά και τα αραβικά, περιλάμβαναν και τα τουρκικά. Τα περσικά του ποιήματα περιλαμβάνουν κυρίως μασναβί, γαζάλ και τετράστιχα.
Ο Σεΐχης Baha’i γιορτάζεται κάθε χρόνο τον Μάιο με τη διοργάνωση ενός Φεστιβάλ Τεχνολογίας στο Ισφαχάν (φεστιβάλ που φέρει τοόνομά του) σε εθνικό επίπεδο και με στόχο την προώθηση της κουλτούρας της δημιουργικότητας, της καινοτομίας κ.λπ. Με την ίδια λογική, για να τιμήσει τις συνεισφορές του Σεΐχη Baha’i στην αστρονομία, το έτος 2009, που συνέπεσε με το έτος της αστρονομίας, η UNESCO ενέγραψε το όνομά του στον κατάλογο των Ιρανών ακαδημαϊκών προσωπικοτήτων.
Ο Σεΐχης Baha’i πέθανε στο Ισφαχάν στις 30 Αυγούστου 1621 και, σύμφωνα με την επιθυμία του, ετάφη δίπλα στον τάφο του Ιμάμη Αλί ιμπν Μούσα αλ-Ρεζά κοντά στο Μουσείο Astan Quds. Σήμερα, ο τάφος του βρίσκεται ανάμεσα στο Τζαμί Goharshad, την αυλή Azadi και το Imam Khomeini Porch, στο πρόστωο που φέρει το όνομά του.

 

 

 

Facebook
Twitter
Email