Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ναϊμπάντ
Το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ναϊμπάντ είναι μια προστατευόμενη περιοχή στο Ασσαλουγιέ, που βρίσκεται τριακόσια είκοσι χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης Μπουσέρ. Ορισμένα τμήματα του έχουν εντοπιστεί στην περιοχή Κουσκενάρ από την κομητεία Παρσιάν στην επαρχία Χορμοζγκάν. Αυτό το πάρκο απέχει επτακόσια επτά χιλιόμετρα από τα θαλάσσια σύνορα του νότιου Ιράν.
Η ακτή Ναϊμπάντ βρίσκεται ανάμεσα στις πόλεις Ναχλ-έ Ταγκί, Ασσαλουγιέ, Μπιντ Χουν και Χαλέ. Το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ναϊμπάντ, που εκτείνεται σε μια έκταση περίπου πενήντα χιλιάδες εκτάρια, είναι το πρώτο εθνικό θαλάσσιο πάρκο του Ιράν, που καταχωρήθηκε το 2004. Από αυτή την τεράστια έκταση, είκοσι επτά χιλιάδες εκτάρια βρίσκονται κάτω από τη θάλασσα και τα υπόλοιπα είναι στεριά. Ένα μακρύ ακρωτήριο, παραλία με άμμο, πεδιάδες με δέντρα, βαθιές κοιλάδες και έλατα είναι άλλα μέρη αυτού του πάρκου. Μερικοί από τους μεγάλους αριθμούς ζώων που κατοικούν στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ναϊμπάντ είναι οι τίγρεις, οι γαζέλες, οι αγριόγιδες, οι κατσίκες, οι τσινκάρες, οι γκρίζοι φρανκολίνοι, τα κριάρια, τα πρόβατα, οι χελώνες, τα δελφίνια, οι καρχαρίες, τα καβούρια και οι λασπόβρυτοι, καθώς και ένα είδος θαλάσσιας σαλαμάνδρας που ζουν σε αιχμηρούς μεγαλίθους του ακρωτηρίου.
Μόνο κατά τη διάρκεια μιας έρευνας που διεξήχθη στη δεκαετία του 2000, περισσότερα από σαράντα χιλιάδες πουλιά από εξήντα πέντε είδη ανακαλύφθηκαν στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ναϊμπάντ. Ανάμεσά τους ήταν πουλιά όπως το φλαμίνγκο, το μπούκλο, ο λευκός πελεκάνος, ο μεγάλος ασπροκέφαλος γλάρος και ο πελεκάνος της Δαλματίας.
Με τον ευχάριστο καιρό του, το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ναϊμπάντ είναι το σπίτι αποδημητικών πουλιών από όλο τον κόσμο. Οι περιβαλλοντικές συνθήκες αυτής της περιοχής έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας ποικιλίας ειδών φυτών. Μερικά από αυτά τα είδη που αναπτύσσονται εκεί είναι το πλατύφυλλο δέντρο Banyan ή συκιά, το δάσος Χαρά από ημιπλωτά δέντρα και το αλμυρίκι. Ένα από τα θαύματα των δέντρων Χαρά είναι ότι δεν χρειάζονται γλυκό νερό για να ζήσουν και να αναπτυχθούν.
Περίπου το ογδόντα τοις εκατό των υδρόβιων ζώων του Περσικού Κόλπου γεννούν τα αυγά τους στα πόδια αυτών των δέντρων. Περιστασιακά, γύρω από τις ερήμους και τους αμμόλοφους μπορεί να δει κανείς παραλίες γεμάτες με κοχύλια και λευκή άμμο. Κοράλλια και φύκια ζουν στο θαλάσσιο και υδάτινο τμήμα του πάρκου.
