Haft-sin

Το Haft-sin (αναφέρεται επίσης ως khwan-e Nowruzi) είναι ένα έθιμο που συμβολίζει το ιρανικό νέο έτος (Nowruz), το οποίο είναι όμορφα σχεδιασμένο και περιλαμβάνει επτά πράγματα που ξεκινούν με το γράμμα “sin”[1] του αλφαβήτου της περσικής γλώσσας. Κάθε αντικείμενο έχει τη δική του ιδιαίτερη σημασία. Εκτός από αυτά τα επτά αντικείμενα, υπάρχουν και άλλα πράγματα που μπορούν να προστεθούν στο τραπέζι για να γίνει το σετ πιο όμορφο και ολοκληρωμένο. Όμως τα επτά είδη είναι απολύτως απαραίτητα επειδή αποτελούν τα κύρια συστατικά του τραπεζιού του Νορούζ.

Η διακόσμηση του Haft-sin περιλαμβάνει επτά αντικείμενα, τα ονόματα των οποίων αρχίζουν με το γράμμα «sin» και ήταν ένα από τα αρχαία ιρανικά έθιμα. Ακόμη και σήμερα, οι Ιρανοί στολίζουν το τραπέζι τους για το Νορούζ με επτά αντικείμενα, τα πιο συνηθισμένα από τα οποία είναι «Sib» (μήλο), «Sonbol» (λεβάντα), «Senjed» (τζίτζιφα), «Sir» (σκόρδο), Serkeh (ξίδι), « Somaq» (σουμάκ), «Sabzeh» (Πράσινα λάχανα) και Sekkeh (Κέρμα).

Εκτός από αυτά τα επτά αντικείμενα, υπάρχουν και άλλα πράγματα όπως ένας καθρέφτης, τουλίπα, κερί, η Αβέστα (η γραφή του Ζωροαστρισμού), το Κοράνι (η ισλαμική γραφή), ένα φλιτζάνι γεμάτο νερό – στο οποίο υπάρχουν μερικά πράσινα φύλλα, ένα νεράντζι  – μια κανάτα με κοκκινόψαρο, μερικά βαμμένα αυγά, κόκκινο ρόδι και μερικά κομμάτια ψωμί, ένα πιάτο λαχανικά ρύζι και ψάρι,  ένα ασημένιο νόμισμα – το οποίο μεταξύ των Σιιτών είναι το νόμισμα που φέρει το όνομα του Ιμάμη της εποχής, και μερικά γλυκά κ.λπ. Ωστόσο, τα επτά είδη είναι απαραίτητα και είναι τα κύρια συστατικά του τραπεζιού για το Νορούζ.

Κάθε αντικείμενο έχει τη δική του συγκεκριμένη και συμβολική σημασία και έννοια που αντικατοπτρίζει τις αντιλήψεις του ιρανικού λαού για τον κόσμο και το σύμπαν.
Στην πραγματικότητα, το Haft-sin ή το Khwan Norouzi είναι ένα πνευματικό τραπέζι συμποσίου που οργανώνουν οι Ιρανοί με σκοπό να συγκεντρωθούν όλα τα μέλη της οικογένειας και να απαλλαγούν από όλα τα άσχημα συναισθήματα και να αποκαταστήσουν την ειρήνη, τη συμφιλίωση, τη φιλία και την αλληλεγγύη με άλλους ανθρώπους καθώς και με την ψυχή των προγόνων τους.

[1]Δέκατο πέμπτο γράμμα του αλφαβήτου της σύγχρονης περσικής γλώσσας που αντιστοιχεί ηχητικά με το ελληνικό γράμμα “ς”.