Πεδιάδα Μουγκάν
Η πεδιάδα Μουγκάν είναι ένα από τα αρχαία εδάφη του Ιράν, σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της έκτασής του, περίπου τα 2/3, βρίσκεται στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν και μόνο το 1/3 (100.000 εκτάρια) βρίσκεται στο Ιράν. Η πεδιάδα Μουγκάν βρίσκεται στη δυτική ακτή της Κασπίας Θάλασσας στα βόρεια σύνορα της επαρχίας Αρνταμπίλ. Το ιρανικό τμήμα της πεδιάδας από τα βόρεια περιορίζεται στον ποταμό Αράς και στα νότια σύνορα της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν, από τα ανατολικά στα γήινα όρια της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν, από τα νότια στην κομητεία Γκαρμί και στα υψώματα Χορουσλού και από το δυτικά προς τον ποταμό Γκαρασού στο Ασλαντούζ και την επαρχία Αχάρ στην επαρχία του Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν.
Ολόκληρη η περιοχή υπολογίζεται σε περίπου 300.000 έως 350.000 εκτάρια. Ο καιρός της πεδιάδας το καλοκαίρι είναι ζεστός και ξηρός και το χειμώνα εύκρατος. Το έδαφος είναι καφέ και είναι πλούσιο για την καλλιέργεια βαμβακιού και σταφυλιού. Η καλύτερη εποχή για να ταξιδέψετε στην πεδιάδα Μουγκάν είναι το δεύτερο μισό του χειμώνα έως τα μέσα της άνοιξης, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η γη είναι καταπράσινη και τα λουλούδια των Ανεμώνων δημιουργούν μοναδικά τοπία. Τα μεταναστευτικά και τοπικά πουλιά δίπλα στα αρδευτικά κανάλια του ποταμού Άρας δίνουν στους επισκέπτες την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τα πτηνά. Το βόρειο τμήμα της εύφορης πεδιάδας βρίσκεται στην κομητεία Παρσαμπάντ, μια γη που εκτείνεται από τις βόρειες πλαγιές των βουνών Χορουσλουντάγκ και Σαλαβατ Νταγκ μέχρι την όχθη του ποταμού Αράς με ήπια κλίση.
Γενικά, οι γεωμορφές της περιοχής είναι ορεινές αλλά και πεδινές. Ο πρόποδας της πεδιάδας Μουγκάν είναι το καλύτερο μέρος για καλλιέργεια και κτηνοτροφία και το μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης κατοίκησης βρισκόταν σε αυτήν την περιοχή. Οι πλούσιες προσχώσεις ήταν ο ζωτικός λόγος για να κατασκευαστούν αγροκτήματα σε ύψος 30 μέτρων πάνω από τη θάλασσα. Από τον 18ο αιώνα, οι φυλές Σαχσαβάν βόσκουν τα ζώα τους σε βοσκοτόπια της πεδιάδας Μουγκάν και στις πλαγιές των λόφων Σαμπαλάν.
Μετά την κατασκευή ενός φράγματος ως συν-έργο μεταξύ του Ιράν και της ΕΣΣΔ το 1971, το μεγαλύτερο μέρος της εύφορης γης βυθίστηκε στο νερό. Αυτό το φράγμα άλλαξε ριζικά τις ζωές των φυλών και κατέστρεψε τις αρχαίες γεωμορφές, το φράγμα έκανε ακόμη και την ευθυγράμμιση στις πλαγιές.
Υπάρχουν κάποια αρχαία ερείπια στην πεδιάδα Μουγκάν που ανήκουν στη Δυναστεία των Σασσανιδών, όπως για παράδειγμα το Μπαχράμ Τεππέ, η Ακρόπολη Ουλτάν στο Ιράν και Σαχριάρ στη Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν. Οι ιστορικές έρευνες ανέφεραν πολλές ακροπόλεις όπως το Ουλτάν Γκαλασί, αν και οι Ισλαμικοί ιστορικοί στο μεσαίωνα ανέφεραν 300 έως 5000 ερειπωμένες πόλεις στην πεδιάδα Μουγκάν, όπως Μπατζεραβάν, Μπαρτζάντ, Πιλσαβάρ και Χαμσαχρέχ. Αυτές οι ακροπόλεις αποτελούσαν μέρος ενός μεγάλου σχεδίου της δυναστείας των Σασσανιδών για τη διερεύνηση του εθισμού στην πεδιάδα Μουγκάν σκάβοντας αρδευτικά κανάλια μήκους 120 χιλιομέτρων.
