Kashan

Το Kashan βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της επαρχίας του Isfahan ανάμεσα στις πλαγιές του βουνού Karkas στο Natanz και στην έρημο Kavir. Το βόρειο και το δυτικό τμήμα του Kashan περιβάλλονται από την έρημο Kavir. Το κλίμα αυτής της πόλης είναι ζεστό και ξηρό. Το Kashan αποτελείται από 4 συνοικίες, την “Markazi”, την “Ghamsar”, την “Barzak” και την “Niasar”, από 7 πόλεις και από 9 αγροτικές περιοχές.

Το Kashan είναι γνωστό ως Dar Al-Momenin, ως πόλη των σκορπιών και ως πύλη της ερήμου. Ένα από τα πιο υπέροχα και λαμπρά ιστορικά μέρη της πόλης είναι ο κήπος Fin (Ολοκληρώθηκε το 1590 και είναι ο παλαιότερος κήπος του Ιράν). Το Kashan είναι σε εξαιρετική τοποθεσία λόγω του ότι βρίσκεται στο εθνικό δίκτυο οδών του Ιράν και κατά μήκος των κύριων συνδετικών δρόμων της Ανατολικής, Βόρειας και Δυτικής επαρχίας στο κέντρο, νότια και νοτιοανατολικά των πόλεων. Αυτή η πόλη αποτελεί έναν από τους βιομηχανικούς πόλους της χώρας λόγω των μηχανών ύφανσης χαλιών ,των ποικίλων κλάδων βιομηχανίας όπως πορσελάνη και μελαμίνη, καθώς και των περιστρεφόμενων βιομηχανικών εργαλείων. Η βιομηχανία της κλωστοϋφαντουργίας στο Kashan χρονολογείται την εποχή του Sherbafi και παρήγαγε προϊόντα όπως τα βελούδινα υφάσματα, τα μπροκάρ και τα μεταξωτά υφάσματα. Το Kashan είναι κυρίως γνωστό για το ροδόνερό του, τα χειροποίητα χαλιά του και τα πολλά τουριστικά αξιοθέατά του. Ο τουρισμός του Kashan αποτελεί ένα από τα οικονομικά πεδία αυτής της πόλης όπως επίσης και η γεωργία. Οι άνθρωποι που ζουν στο Kashan μιλούν στα Farsi μια διάλεκτο Kashani και είναι οπαδοί του Asna Ashari Sh

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Tο Λουτρό του Σουλτάνου Amir Ahmad

Το λουτρό του Σουλτάνου Amir Ahmad, επίσης γνωστό ως το λουτρό Qasemi, είναι ένα παραδοσιακό ιρανικό δημόσιο λουτρό στο Kashan του Ιράν. Με βάση τα απομεινάρια που άφησε πίσω του ο σεισμός, αυτό το λουτρό χρονολογείται περίπου την περίοδο επικράτησης των Σελτζούκων (1037-1153) αλλά το Sarbineh ή αλλιώς η αίθουσα αλλαγής ρούχων κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια της Δυναστείας των Κατζάρων (1789 – 1925). Το λουτρό του Σουλτάνου Amir Ahmad φημίζεται για την μοναδική αρχιτεκτονική του. Τόσο η αρχιτεκτονική όσο και οι διακοσμήσεις που χρησιμοποιούνται σε αυτό το λουτρό έχουν συμβάλει ώστε αυτό το μνημείο να αποτελεί ένα πολύτιμο έργο τέχνης, που επισκέπτονται πολλοί τουρίστες ετησίως. Το λουτρό έλαβε αυτήν την ονομασία από τον Σουλτάνο Imamzadeh  Amir Ahmad, του οποίου το μαυσωλείο βρίσκεται αρκετά κοντά. Το λουτρό αρχικά είχε μετατραπεί σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο, αλλά σύντομα μετατράπηκε σε μουσείο. Το νερό αυτού του λουτρού παρέχεται από δύο πηγάδια και μέσω κεραμικών σωλήνων αποστέλλεται στα διαφορετικά μέρη του.

Εάν είστε παθιασμένοι με τα ιρανικά ιστορικά αξιοθέατα και την αρχιτεκτονική, φροντίστε να συμπεριλάβετε το λουτρό του Σουλτάνου Amir Ahmad του Kashan στο πρόγραμμά σας. Οι τοξωτές οροφές και τα εξαίσια ψηφιδωτά καθώς και τα έργα ζωγραφικής αυτού του λουτρού προσελκύουν κυρίως εκείνους που ενδιαφέρονται για την αρχιτεκτονική. Μια μεγάλη οκταγωνική αίθουσα με οκταγωνική πισίνα αποτελεί το χώρο του Sarbineh ή το ίδιο μέρος για την αλλαγή ρούχων στο λουτρό. Η κύρια περιοχή διαθέτει ιδιωτικά λουτρά. Για να επισκεφθείτε τα ιδιωτικά λουτρά από το Sarbineh, πρέπει να περάσετε από τους λαβυρίνθους- διαδρόμους. Το εσωτερικό του λουτρού είναι διακοσμημένο με τουρκουάζ και χρυσά πλακίδια, γυψοτεχνίες και καλλιτεχνικές ζωγραφιές. Η οροφή του λουτρού είναι κατασκευασμένη από πολλαπλούς θόλους. Αξίζει να σημειωθεί πως ,αυτή η θολωτή οροφή αποτελεί πόλο έλξης όχι μόνο για πολλούς φωτογράφους αλλά και τουρίστες.

Δεδομένου ότι το λουτρό του Σουλτάνου Amira Ahmad βρίσκεται στο Kashan, αποτελέι καλύτερη επιλογή να ταξιδεύετε στη μέση της άνοιξης ή στις αρχές του φθινοπώρου. Ως εκ τούτου, μπορείτε να δείτε και άλλα αξιοθέατα του Kashan χωρίς να σας ενοχλεί ούτε η έρημος ούτε ο ζεστός καιρός αυτής της πόλης. Το λουτρό του Σουλτάνου Amir Ahmad βρίσκεται στην ιστορική περιοχή της πόλης του Kashan. Πολλά ιστορικά αξιοθέατά της βρίσκονται κοντά. Επομένως, μπορείτε να πάτε και σε άλλα αξιοθέατα μετά την επίσκεψη στο διάσημο λουτρό. Κάποια από τα αξιοθέατα αυτά στα οποία μπορείτε να πάτε εύκολα και περπατώντας είναι το ιστορικό σπίτι του Boujerdis, το σπίτι Tabatabai, το σπίτι Abbasi , το  σπίτι Ameri-Ha, το τέμενος του Ιμάμη, το σπίτι Bakuchi καθώς και το σχολείο-τζαμί Agha Bozorg.

Για να πάτε στο λουτρό του Σουλτάνου Amir Ahmad, πρώτα απ’ όλα, πρέπει να φτάσετε στο Kashan. Υπάρχει δημόσια συγκοινωνία και ταξί για την οδό Alavi, όπου βρίσκεται το λουτρό, για να φτάσετε στο μπάνιο εύκολα και χωρίς καμία ταλαιπωρία. Ένα ιδιωτικό αυτοκίνητο είναι επίσης ένας άλλος τρόπος για να φτάσετε σε αυτό το ελκυστικό λουτρό.

Ο αρχαίος πολιτισμός των Sialk

Εκατοντάδες χρόνια πριν, κανείς δεν ήξερε για την αρχαία κατασκευή που ήταν κρυμμένη κάτω από ένα λόφο, 3 χιλιόμετρα προς τα νοτιοδυτικά του Kashan, η οποία αργότερα θεωρήθηκε ως η υπενθύμιση της ύπαρξης του παλαιότερου ανθρώπινου πολιτισμού. Μετά από μια πλημμύρα στην περιοχή, ανακαλύφθηκαν τα ερείπια του αρχαίου πολιτισμού Elamite κάτω και γύρω από το ανάχωμα, Tappe Sialk. Ο αρχαιολογικός χώρος Sialk αποτελείται από δύο λόφους, 600 μέτρα μακριά ο ένας από τον άλλο και δύο νεκροταφεία που βρίσκονται στη μέση τεράστιων πεδίων. Οι εμπειρογνώμονες θεωρούν ότι αυτά τα πεδία ήταν ο τόπος ,όπου η πρώτη κοινότητα του ανθρώπου επέλεξε να διαμείνει, ο οποίος πριν από τότε, πιθανότατα, να ζούσε σε σπηλιές. Για αυτήν την ανακάλυψη ,υπήρξαν δύο εκστρατείες ανασκαφών στην περιοχή, η μία ήταν από το 1934  έως και το 1937 και αποτελούταν από μια ομάδα Γάλλων αρχαιολόγων με επικεφαλής τον Roman Grishman, και η δεύτερη ήταν μεταξύ του 1999 και του 2004 και αποτελούταν από μια ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής τον δόκτορα Sadegh Malek Shahmirzadi . Οι μελέτες αυτές, υποδηλώνουν έξι διαφορετικές περιόδους κατοχής για τον αρχαίο πολιτισμό του Sialk.

Η πρώτη περίοδος χρονολογείται πριν από περίπου 7500 χρόνια, όταν οι κάτοικοι ήταν απλοί αγρότες που ζούσαν στο βόρειο λόφο σε μικρές απλές καλύβες από καλάμια που καλύπτονταν με λάσπη. Ορισμένα αντικείμενα αυτής της εποχής ήταν φτιαγμένα από πέτρα και ήταν αρκετά πρωτοποριακά, ένα πέτρινο τσεκούρι για παράδειγμα, ή οστά των ζώων βρέθηκαν κατά τη διάρκεια των εποχών ανασκαφής.

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης περιόδου, οι κάτοικοι του βόρειου λόφου Sialk  χρησιμοποιούσαν λασπωμένα τούβλα με ακανόνιστα σχήματα για την κατασκευή σπιτιών, κάτω από τα οποία έθαβαν τους νεκρούς καλυμμένους με ώχρα σε καθιστή θέση με τα γόνατα να κάμπτονται στο κορμό τους. Εκτός από την πρωτόγονη κεραμική, υπάρχουν μερικά μεταλλικά αντικείμενα και εργαλεία μεταξύ των ευρημάτων αυτής της περιόδου που δείχνουν σαφώς την πρόοδο σε αυτούς τους τομείς.

Στις αρχές της 4ης χιλιετίας π.Χ, όπου χρονολογείται η τρίτη περίοδος, οι κάτοικοι του Sialk επέλεξαν το νότιο λόφο και κατοικούσαν σε σπίτια από ορθογώνια τούβλα με παράθυρα και όχι τόσο ψηλές στέγες. Κατά τη διάρκεια αυτής της τρίτης περιόδου εξακολουθούσαν να έχουν θαμμένους τους νεκρούς κάτω από τα σπίτια τους ,συνοδεύοντάς τους με ορισμένα αντικείμενα που τους ανήκαν. Ο ερχομός του τροχού του αγγειοπλάστη, η πιο σημαντική πρόοδος αυτής της εποχής, έκανε τους τεχνίτες ικανούς να παράγουν λεπτότερα κεραμικά, τα οποία, στη συνέχεια, ζωγραφίστηκαν και διακοσμήθηκαν με εκπληκτικά όμορφα μοτίβα ανθρώπων και ζωικών στοιχείων από αυτήν την περίοδο. Οι τεχνίτες ήταν επίσης σε θέση να αξιοποιήσουν το ασήμι για να δημιουργήσουν κάποια αντικείμενα και πιθανότατα να τα ανταλλάξουν με το Khuzestan . Λέγεται πως εξαιτίας μιας τεράστιας φωτιάς γράφτηκε το τέλος αυτής της πόλης.

Η τέταρτη εποχή, μεταξύ 5000 και 4500 χρόνια πριν, θεωρείται ότι ήταν η εποχή όπου οι κάτοικοι του Sialk κατάφεραν να διαβάσουν και να γράψουν σε ένα είδος γραφής Εlamite. Ένα άλλο τεράστιο άλμα προς την εξέλιξη ήταν η αξιοποίηση του μπρούτζου. Ωστόσο, το Ziggurat (Τα Ζιγκουράτ ήταν ογκώδεις κατασκευές που χτίστηκαν από τους πολιτισμούς της Μεσοποταμίας και του ιρανικού οροπεδίου και είχαν τη μορφή βαθμιδωτής πυραμίδας, με τον κύριο ναό να βρίσκεται στην κορυφή της κατασκευής) που χρονολογείται αυτήν την περίοδο είναι αναμφισβήτητα η πιο σημαντική από όλες τις ανακαλύψεις σε όλες τις ανασκαφές. Ένα τριώροφο Ziggurat που κατευθύνεται στα νότια του νότιου λόφου, θεωρείται ότι αποτελείται από 1,25 εκατομμύρια τούβλα και σίγουρα είναι το παλαιότερο στο Ιράν. Αυτή η πόλη φαίνεται να εγκαταλείφθηκε για την υπόλοιπη εποχή του Χαλκού.

Η 5η περίοδος ξεκίνησε πριν από περίπου 3200 χρόνια, ενώ μια νέα ομάδα επέλεξε το νότιο λόφο για εξερεύνηση. Μη γνωρίζοντας την ύπαρξη ενός Ziggurat κάτω από το λόφο, κατεδάφισαν την κορυφή του και έχτισαν μια κατοικία σαν κάστρο. Εκείνη την εποχή ,ο νότιος λόφος περιβαλλόταν από έναν τοίχο. Είχαν καταφέρει να λιώσουν τον σίδηρο και ανάμεσα στα αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν, βρέθηκε κάτι σαν ένα γκριζωπό είδος αγγειοπλαστικής εκείνης της περιόδου. Οι νεκροί θάβονταν στο νεκροταφείο Α, περίπου 200 μέτρα στα νότια του νότιου λόφου.

Η 6η περίοδος ξεκινά πριν από περίπου 2900 χρόνια, όταν καταστράφηκε η αρχική πόλη, στην θέση της οποίας οι κατακτητές έχτισαν μια νέα. Εκτός από την τοποθεσία που επέλεξαν για να χτίσουν την νέα πόλη ,δεν υπάρχει καμία συνέχεια ή ομοιότητα μεταξύ του τρόπου ζωής τους και των προκατόχων της αρχικής πόλης . Οι εισβολείς που πιθανώς ήταν μετανάστες από την Aryan, χρησιμοποιούσαν το νεκροταφείο Β, 250 μέτρα στα δυτικά του νότιου λόφου, για να θάβουν τους νεκρούς τους. Η μακροχρόνια αγγειοπλαστική, αυτής της περιόδου ,η οποία ανήκει στον πολιτισμό Sialk είναι αρκετά διάσημη.

Εκτός από το Λούβρο, το Βρετανικό Μουσείο και το Μητροπολιτικό Μουσείο, υπάρχει ένα μικρό μουσείο στον κήπο Fin , πολύ κοντά στο Tappe Sialk, στο οποίο παρουσιάζονται ορισμένα από τα αντικείμενα και τα εργαλεία αυτού του πολιτισμού. Ωστόσο, αν και δεν μένουν και πολλά να επισκεφθεί κανείς, γύρω από τα ερείπια του Sialk, υπάρχει μια παράξενη αίσθηση του παλαιού τόσο στον αέρα, όσο και στο τοπίο, που υπενθυμίζει την ευθύνη μας για τη διατήρηση του παρελθόντος ως κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.

Το χωριό  Abyaneh

Το χωριό Abyaneh είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χωριά του Ιράν διότι έχει πολύ καλό κλίμα και αρκετά αξιοθέατα να δει κανείς. Εκμεταλλευόμενοι οι κάτοικοι του χωριού, την κατάλληλη φυσική τοποθεσία κατασκεύασαν με μια όμορφη και ευχάριστη αρχιτεκτονική ,όλα τα σπίτια στην πλαγιά του λόφου ,στα βόρεια του ποταμού Barzrood. Τα σπίτια του χωριού, έχουν κατασκευαστεί από τούβλα και πέτρες, υλικά  που σχετίζονται με την περίοδο της Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών, των Σελτζούκων , των Σαφαβιδών και των Κατζάρων. Δεν υπάρχει αδιέξοδο σοκάκι σε αυτό το χωριό. Τα παλιά σπίτια του χωριού έχουν χτιστεί και καλυφθεί με κοκκινόχωμα, καθώς έτσι προστατεύονται ιδιαίτερα από τη βροχή, στην πλαγιά του λόφου.

Εκτός από τα τουριστικά και ιστορικά αξιοθέατα αυτού του χωριού, όπως για παράδειγμα τα φυσικά αξιοθέατα, μπορεί κανείς να δει εξίσου και την αρχιτεκτονική των σπιτιών, τα ιστορικά και θρησκευτικά μέρη, συμπεριλαμβανομένου και του ναού της πυρκαγιάς, το τζαμί, τους ναούς και τα κάστρα καθώς και την εξαγωγή του Τριανταφύλλου (Το τριαντάφυλλο είναι το αιθέριο έλαιο που εξάγεται από τα πέταλα διαφόρων τύπων τριαντάφυλλου. Τα τριαντάφυλλα εκχυλίζονται με απόσταξη ατμού, ενώ τα απόλυτα τριαντάφυλλα λαμβάνονται μέσω εκχύλισης με διαλύτη, ενώ το απόλυτο χρησιμοποιείται πιο συχνά στην αρωματοποιία. Η τεχνική παραγωγής προήλθε από την Περσία). Το έθιμο εξαγωγής αυτού του αιθέριου ελαίου ,αυτού του τουριστικού χωριού, είναι πολύ σημαντικό για τους ντόπιους διότι είναι η αιτία της προσέλκυσης τουριστών στην περιοχή αυτή. Τέλος, αξίζει να επισκεφτεί κανείς και το τζαμί του Abyaneh , ένα από τα παλαιότερα ιστορικά μνημεία που διαθέτει ένα εξαιρετικά όμορφο ξύλινο και ξυλόγλυπτο άμβωνα.

Το σχολείο – τζαμί Agha Bozorg

Το σχολείο -τζαμί  Agha Bozorg είναι ένα από τα πιο υπέροχα και όμορφα κτήρια της εποχής της αυτοκρατορίας των Κατζάρων στο Ιράν που ιδρύθηκε από τον Haj Mohammad Taqi Khanban , ο οποίος το παραχώρησε για προσευχή και συζήτηση στο γιο του, Mullah Mahdi Naraqi II. Κατά τη διάρκεια των ετών 1250 έως 1260 το σχολείο -τζαμί ήταν γνωστό και ως Agha Bozorg.

Το σχολείο – τζαμί Agha Bozorg είναι ένα από τα πιο υπέροχα ισλαμικά-ιρανικά μνημεία του Kashan. Το κύριο κτίριο αποτελείται από υπέροχους θόλους και δομές. Η μεγαλοπρέπεια του κτιρίου αντικατοπτρίζεται στον εξαιρετικό σχεδιασμό, στον μοναδικό χάρτη με την όμορφη αρχιτεκτονική του κήπου, στις  2 άνω και κάτω αυλές, στον πλίνθινο θόλο, καθώς και στη βεράντα με τους δύο μιναρέδες. Το σχολείο -τζαμί είναι  ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ιστορικά κτίρια σήμερα. Όλο το κτίριο, καθώς και ο θόλος, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος πλίνθινος θόλος  που χτίστηκε ποτέ από τούβλα , έχει διακοσμηθεί με ψηφιδωτά, με πλινθοτεχνίες, με στρογγύλεμα των ψηφιδωτών, με εξαίσιες επιγραφές, με μούκαρνας (είναι μια μορφή διακοσμημένης θόλωσης στην ισλαμική αρχιτεκτονική), με καλλιγραφίες στα Sols ,με γραφή Nasta’līq  καθώς και με ζωγραφική.

Το ιστορικό σπίτι του Borujerdis

Το ιστορικό σπίτι του Borujerdis είναι ένα από τα αριστοκρατικά σπίτια στην περίοδο της Αυτοκρατορίας των Κατζάρων , που χτίστηκε από έναν διάσημο έμπορο του Kashan, του οποίου το όνομα ήταν ο Haj Seyed Hassan Natanzi.

Αυτό το κτίριο αποτελείται γενικά από δύο εξωτερικά και εσωτερικά μέρη χωρίς κήπο. Σε αντίθεση με τις συμβατικές πεποιθήσεις, αυτό το σπίτι δεν ανήκε στον λαό του Borujerd, αλλά λόγω του εμπορίου μεταξύ εμπόρων του Natanz που κατάγονταν από το Kashan με τους εμπόρους του Borujerd, οι κάτοικοι του Kashan  το ονόμασαν το σπίτι του Boroujerdi.

Τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά ενός παλιού σπιτιού στο Kashan, συμπεριλαμβανομένων δύο υπογείων γύρω από τα εσωτερικά και τα εξωτερικά αυλάκια, ένα στέγαστρο, το Panjdari (είναι ένα παραδοσιακό στοιχείο της παραδοσιακής περσικής αρχιτεκτονικής. Η λέξη προέρχεται από “panj” και “dar”, που σημαίνει “δωμάτιο με πέντε παράθυρα”), το Mahtabi, μια βεράντα εισόδου, μια καλοκαιρινή βεράντα, χειμερινή βεράντα κλπ., τα συναντάμε και στους τρείς ορόφους ενός σπιτιού σε αυτή την αρχιτεκτονική. Όλα τα παραπάνω έχουν σχεδιαστεί επαρκώς ώστε να είναι προσαρμοσμένα στα κλιματικά χαρακτηριστικά του τόπου αυτού και στις καιρικές συνθήκες της ερήμου.

Η στέγη του σπιτιού αποτελεί το πιο εξαιρετικό χαρακτηριστικό σε ολόκληρη την πόλη. Το σπίτι του Borujerdis είναι ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία της αρχιτεκτονικής, της ζωγραφικής και των διακοσμήσεων γυψοσανίδας λόγω της αρχαιότητας του. Σήμερα, το εξωτερικό μέρος του κτιρίου ανήκει στον Οργανισμό Πολιτιστικής Κληρονομιάς από το 1353 Hijri (Το ισλαμικό ημερολόγιο ή μουσουλμανικό ημερολόγιο είναι σεληνιακό ημερολόγιο το οποίο αποτελείται από 12 μήνες σε ένα έτος με διάρκεια 354 ή 355 ημερών. Αφού είναι καθαρά σεληνιακό ημερολόγιο, δεν είναι συγχρονισμένο με τις εποχές) όμως τα εσωτερικά  του μέρη βρίσκονται υπό ιδιωτική ιδιοκτησία.

Το σπίτι Tabatabai

Το σπίτι Tabatabaei  είναι ένα από τα αριστοκρατικά σπίτια και αποτελεί μεγάλης σημασίας σύμβολο περσικής αρχιτεκτονικής. Η ομορφιά του κτιρίου ήταν αυτή που του έδωσε τον τίτλο της ‘’Νύφης των σπιτιών’’. Κατασκευάστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα, υπό την διαταγή της εύπορης οικογένειας Tabatabaei. Το σπίτι αυτό αντιπροσωπεύει τη μοναδική καλλιτεχνική αισθητική της αρχιτεκτονικής της οικογένειας αυτής.

Τα ιστορικά αρχοντικά της πόλης του Κashan είναι τα πιο διάσημα μνημεία του Ιράν. Τα αρχοντικά που βρίσκονται στο ιστορικό πλαίσιο του Kashan, είναι κτίρια που ικανοποιούν όλες τις τουριστικές απαιτήσεις, ειδικά την άνοιξη όταν οι υπαίθριοι κάτοικοι ξεκινούν το φεστιβάλ Golabgiri για την δημιουργία του ροδόνερου.

Το σπίτι Tabatabai βρίσκεται στο σοκάκι του Soltan Amir Ahmad  κοντά σε έναν τάφο με το ίδιο όνομα. Αποτελείται από τέσσερις αυλές και έχει κάποιες ομοιότητες με το σπίτι του Boroujerdi λόγω του ότι και τα δύο σπίτια είχαν τον ίδιο αρχιτέκτονα.

Το σπίτι των 4,700 τετραγωνικών μέτρων είναι διακοσμημένο με τοιχογραφίες, με murals (είναι οποιοδήποτε έργο τέχνης ζωγραφισμένο ή εφαρμοσμένο απευθείας σε τοίχο, οροφή ή άλλες μόνιμες επιφάνειες) καθώς και κομψά γυάλινα παράθυρα. Το σπίτι διαθέτει 40 δωμάτια, 4 αυλές, 4 υπόγεια καθώς και 3 δωμάτια κόντρα στον άνεμο . Το Dowlat Abadi και το Nasr Abadi Qanats είναι οι κύριοι υδάτινοι φορείς  του αρχοντικού. Μετά την είσοδο, υπάρχει μια κύρια καμάρα και ένας προθάλαμος με μετατόπιση στην ορθογώνια αυλή που χτίστηκε στην μπροστινή του πλευρά από μάρμαρο και διαθέτει έξι κήπους.

Τα δωμάτια που χτυπά ο άνεμος κρατάνε το σπίτι δροσερό και οποιοσδήποτε επισκέπτης αισθάνεται τη διαφορά της θερμοκρασίας μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού του σπιτιού.

Το σπίτι ανήκε σε έναν έμπορο χαλιών και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Ali Maryam Ameri. Ο αρχιτέκτονας σιγουρεύτηκε για τα κύρια χαρακτηριστικά της τοπικής αρχιτεκτονικής που επηρεάζονται κυρίως από το κλίμα και την έρημο και έπειτα προχώρησε στη διαδικασία του σχεδιασμού του σπιτιού αυτού.

Εάν πρόκειται να ταξιδέψετε στο Kashan, τα ιστορικά αρχοντικά πρέπει να είναι τα πρώτα μνημεία που θα επισκεφθείτε. Μερικά από αυτά τα αρχοντικά έχουν μετατραπεί σε ξενοδοχεία, επομένως μπορείτε να μείνετε σε κάποιο από αυτά για αρκετά μερόνυχτα ώστε να αισθανθείτε την αύρα των περσικών σπιτιών.

Ο κήπος Fin στο Kashan

Ο κήπος Fin του Kashan είναι μία από τις σημαντικότερες κατασκευές του είδους του, που έχει κατασκευαστεί σύμφωνα με τις αρχιτεκτονικές προδιαγραφές των Περσικών Κήπων. Βρίσκεται στην πόλη του Kashan και έχει εγγραφεί ως ένας από τους εννέα εξέχοντες ιρανικούς κήπους της UNESCO το 2011.

Οι ειδικοί έρχονται σε ασυμφωνία όταν πρόκειται να αναφερθούν στην ημερομηνία κατασκευής του κήπου Fin. Κάποιοι πιστεύουν ότι χτίστηκε πριν από την ισλαμική εποχή κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Σασσανιδών. Άλλοι πιστεύουν ότι η κατασκευή του ξεκίνησε κατά το Ιλχανάτο (Το Ιλχανάτο ήταν ένα αποσπώμενο χανάτο από τη Μογγολική Αυτοκρατορία, το οποίο κυβερνήθηκε από τον μογγολικό Οίκο των Χουλεγκού. Ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα με έδρα την Περσία καθώς και τις γειτονικές περιοχές, όπως το σημερινό Αζερμπαϊτζάν, και τα κεντρικά και ανατολικά τμήματα της σημερινής Τουρκίας). Παρά τις ασυμφωνίες, μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά πως ο κήπος Fin, όπως τον βλέπουμε και τον γνωρίζουμε σήμερα, ανήκει στον Μέγα Shah Abbas από την Δυναστεία των Σαφαβιδών.

Ο κήπος Fin έχει δει μερικά από τα σημαντικότερα κοινωνικά και πολιτικά περιστατικά του Ιράν. Μερικά από αυτά είναι οι εορτασμοί και οι τελετές των βασιλιάδων της αυτοκρατορίας των Σαφαβιδών, από τη μία πλευρά και οι δολοφονίες των ηγεμόνων του Κashan, από την άλλη. Λέγεται επίσης ότι ο Sheikh Safi άφησε την τελευταία του πνοή στον κήπο Fin, όπου ο γιος του στέφθηκε αμέσως βασιλιάς.

Ωστόσο, τα περιστατικά που είδε ο κήπος Fin, δεν περιορίζονται μόνο σε αυτά που αναφέρονται παραπάνω. Ο Amir Kabir, ο διάσημος πρωθυπουργός του Naser Al-Din της περιόδου των Κατζάρων σκοτώθηκε μέσα σε αυτόν τον κήπο. Αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχουν δύο μπάνια σε αυτόν τον κήπο. Ένα από αυτά, το λεγόμενο βασιλικό λουτρό, χρησιμοποιήθηκε από τα μέλη του Δικαστηρίου και το άλλο, το μικρότερο, χρησιμοποιήθηκε από τους υπηρέτες και τους κοινούς ανθρώπους.

Ο κήπος Fin καλύπτει μια περιοχή που έχει τη μορφή ενός τετραγώνου και περιβάλλεται από ψηλούς τοίχους. Το κύριο πέρασμα βορρά-νότου ξεκινά από την αρχοντική είσοδο, περνά μέσα από το υπόστεγο και φτάνει στο τέλος του κήπου. Επίσης, με βάση τις προδιαγραφές των Περσικών Κήπων, υπάρχει ένα μονοπάτι της Ανατολής-Δύσης που σήμερα συνδέει το λουτρό στο Μουσείο του Κashan.

Το υπόστεγο των Σαφαβιδών ή αλλιώς το κεντρικό αρχοντικό του κήπου είναι ένα τετράπλευρο κτίριο και έχει σχεδιαστεί για να προσφέρει θέα στον κήπο σε κάθε πλευρά. Κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του Karim Khan της Zand, ένα νέο μέρος προστέθηκε στη νοτιοδυτική πλευρά του συγκροτήματος που περιλαμβάνει τόσο εσοχές, όσο και άλλα κτίρια.

Ένα από τα μηχανικά θαύματα του κήπου Fin μπορεί να θεωρηθεί η διαχείριση της ροής του νερού. Το νερό τρέχει μέσα από τα κανάλια και τα σιντριβάνια μόνο με την βοήθεια της διαφοράς επιπέδων και με τη χρήση της πηγής ενέργειας.

Το σπίτι Abbasi στο Kashan

Πιθανόν, είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς ποιο στοιχείο στην  αρχιτεκτονική της ερήμου είναι σε μεγαλύτερο βαθμό το πιο συναρπαστικό και το πιο εντυπωσιακό, ωστόσο, μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι όλα αυτά τα κτίρια έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: το ότι είναι όλα υπέροχα! Το σπίτι αυτό αποτελεί ένα θαύμα που είναι πέρα ​​από τα αρχιτεκτονικά στυλ και τις τεχνικές. Υπάρχουν πολλά δείγματα αυτών των καταπληκτικών κτιρίων στην ιστορική πόλη του Κashan, ωστόσο, το σπίτι Abbasi είναι μια μοναδική περίπτωση με μια ατμόσφαιρα γεμάτη από ομορφιά και ηρεμία που είναι ένα μείγμα ιδεών, αγάπης , τέχνης, έμπνευσης, καλλιτεχνικής σύγχυσης και γούστου.

Όλα τα μέρη του σπιτιού έχουν διακοσμηθεί με μοτίβα που οδηγούν άμεσα στην καρδιά του κτιρίου, σε ένα μέρος όπου εύκολα, χωρίς καμία προσπάθεια, αναγνωρίζει κανείς την πρόθεση του δημιουργού αυτών των μοτίβων. Όλα τα πράγματα μέσα στο σπίτι έχουν σχεδιαστεί με απόλυτη συμμετρία. Το πλάτος των δωματίων και η πληθώρα των παραθύρων και των φεγγιτών φαίνεται να απεικονίζουν το ανθρώπινο όνειρο της ερήμου  για μια ακμάζουσα ζωή χωρίς καμία ανησυχία και περιττά άγχη.

Η περιοχή των 7000 τετραγωνικών μέτρων του κτιρίου που είναι στεγασμένο, είναι διαμορφωμένη σε πέντε ιστορίες, διάφορα δωμάτια, κοιλώματα και βεράντες, ξεχωριστούς χώρους για τις διαφορετικές εποχές για τους κατοίκους και τους επισκέπτες.

Στο σπίτι υπάρχουν, πέντε αυλές με πισίνες γεμάτες νερό προερχόμενο από τα λεγόμενα Qanat(Η ονομασία Κανάτ υποδηλώνει ένα υπόγειο σύστημα ύδρευσης με τη βοήθεια σηράγγων και πηγαδιών, που έφερναν το νερό από τις ορεινές περιοχές ή από μεγαλύτερους ταμιευτήρες στις πεδινές και άγονες, ξερές περιοχές), συμμετρικοί κήποι, λουλούδια και φυτά που ευδοκιμούν στην έρημο καθώς και καλά σχεδιασμένες βεράντες.

Τα αριστουργήματα από γυψομάρμαρο, οι διάφορες μινιατούρες, οι καμάρες και οι κάθετες muqarnas (Ο Muqarnas, επίσης γνωστός στην ιρανική αρχιτεκτονική ως Ahoopāy και στην ιβηρική αρχιτεκτονική ως Mocárabe, είναι μια μορφή διακοσμημένης θόλωσης στην ισλαμική αρχιτεκτονική) μαζί με τα χρωματιστά παράθυρα σε όλα τα μέρη του σπιτιού είναι εξαιρετικά αξιοθαύμαστες.

Το πνεύμα της ισλαμικής αρχιτεκτονικής οδήγησε τους δημιουργούς να χτίσουν στεγασμένα και αξιοπρεπή δωμάτια. Δύο διαχωρισμένοι ρόπτροι πόρτας για άνδρες και γυναίκες στην είσοδο απλά εμφανίζονται σε αυτή τη λειτουργία. Η ύπαρξη δύο εσωτερικών και εξωτερικών εξαρτημάτων μέσα στο κτίριο καθώς και τα διασυνδεδεμένα δωμάτια με διαχωρισμένα τμήματα για άνδρες και γυναίκες και τοίχους γύρω από την οροφή που προστατεύουν το εσωτερικό από το εξωτερικό, υποδεικνύουν την περσική ισλαμική αρχιτεκτονική της περιόδου των Κατζάρων.

Το σπίτι Abbasi χτίστηκε τον 13ο αιώνα υπό την διαταγή ενός εμπόρου από το Kashan, τον Haj Mohammad Ibrahim και καταγράφηκε στον κατάλογο των εθνικών κληρονομιών του Ιράν το 1377.

Το σπίτι βρίσκεται στην περιοχή του Σουλτάνου Amir Ahmad, όπου εκεί το παραδοσιακό του εστιατόριο μπορεί να δημιουργήσει αξέχαστες στιγμές και αναμνήσεις για όλους όσους το επισκεφτούν.