Bandar Abbas

Το Bandar Abbas βρίσκεται στα βόρεια Στενά του Ορμούζ, κοντά στον Περσικό Κόλπο και τη θάλασσα του Ομάν με ύψος γύρω στα 10 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Απολαμβάνει ένα ζεστό και υγρό κλίμα και έχει δύο μεγάλες θερμές περιόδους και έναν μέτριο και σύντομο χειμώνα.

Το Bandar Abbas αξίζει να αναφερθεί, πως αποτελείται από 4 μέρη που ονομάζονται «Markazi», «In», «Takht», «Ghale Ghazi», 4 πόλεις αλλά και 11 αγροτικές περιοχές.

Το Bandar Abbas είναι μια αναπτυσσόμενη πόλη και ένα από τα σημαντικότερα στρατηγικά και εμπορικά κέντρα στο Ιράν αλλά και τον κόσμο που έχουν προνομιακή οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και κοινωνική θέση από μια κατάλληλη γεωγραφική κατάσταση.

Οι τεράστιες πηγές πετρελαίου, το ψάρεμα και το κυνήγι μαργαριταριών, που αποτελούν σημείο πρόσκρουσης για τη μεταφορά εμπορευμάτων και μια πρωτεύουσα με διάφορες μορφές είναι τα μεγάλα αποτελέσματα στην επαρχία Hormozgan, ώστε να έχουν μετατρέψει τον Bandar Abbas στην ειδική οικονομική ζώνη της εξόρυξης, των μετάλλων, της ναυπηγικής, εισαγωγές και εξαγωγές αγαθών.

Εκτός από την ιστορική, πολιτιστική αλλά και την ιδιαίτερη φύση των τροπικών και παράκτιων αξιοθέατων, αυτή η πόλη διαθέτει πολύτιμες τοπικές χειροτεχνίες. Οι άνθρωποι των Hormozan και οι κάτοικοι του Μπαντάρ Αμπάς χωρίζονται σε δύο ομάδες από τις φυλές τους: Λευκοί από τους Άριους μετανάστες, Άραβες και μετανάστες, και οι Μαύροι και οι Ιθαγενείς Ασιάτες μεταξύ τους οι Μαύροι είναι μετανάστες από την Αφρική και τις αραβικές ακτές.

Οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούν στα Φαρσί, και είναι γνωστοί και ως Μπαντάρι. Υπάρχουν μερικές αραβικές, Ballochi και αγγλικές λέξεις σε αυτήν τη διάλεκτο. Οι άνθρωποι σε ορισμένα μέρη της επαρχίας μιλούν στα αραβικά και τη δική τους τοπική διάλεκτο. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι οπαδοί των Σιιτών και των Σουνιτών.(Ο Σουνιτισμός ή Σουνισμός είναι ένας από τους δύο κύριους κλάδους του Ισλάμ. Δίνουν έμφαση στην σούνα (παράδοση) του προφήτη Μωάμεθ. Ορισμένες φορές οι σουνίτες μουσουλμάνοι αναφέρονται ως «ορθόδοξοι». Πάντως είναι το πολυπληθέστερο από τα δύο κύρια ισλαμικά δόγματα.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των Σουνιτών είναι η επιμονή στην πιστή τήρηση των γραφών του Κορανίου, που θεωρείται θεμέλιο του Ισλάμ, και της ισλαμικής παράδοσης, απ’ όπου προέρχεται και η ονομασία τους. Οι Σουνίτες θεωρούν ότι παραμένουν πιστοί στην παράδοση (σούνα), η οποία κατ’ αυτούς αποτελείται από τις έξι Χαντίθ (Αναφορές) που συντάχθηκαν τον 3ο αιώνα μετά τον Μωάμεθ (τον 9ο μ.Χ.). Αντίθετα οι Σιίτες αποδέχονται τη δική τους Χαντίθ.

Οι αποφάσεις παίρνονται με βάση την ομοφωνία της Ούμα (κοινότητας). Τα δύο αυτά σημεία προσφέρουν στερεότητα και συνοχή στο μουσουλμανικό δόγμα. Επίσης, θεωρούν ότι η διαδοχή του Μωάμεθ δεν χρειάζεται να είναι κληρονομική, γεγονός που αποτελεί την κύρια αιτία τριβών και συγκρούσεων με τους Σιίτες Μουσουλμάνους.)

Τα αξιοθέατα στο Bandar Abbas

Το Εθνογραφικό Μουσείο του Περσικού Κόλπου

Το εθνογραφικό μουσείο του Περσικού Κόλπου, που βρίσκεται στην πόλη Bandar Abbas στον ιστορικό χώρο του Berkehaye Baran, άνοιξε το 2007 σε ένα κτίριο με τρεις ιστορίες σε μια περιοχή περίπου 2.400 τετραγωνικά μέτρα. Το εθνογραφικό μουσείο του Περσικού Κόλπου είναι γνωστό ότι είναι ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του Ιράν αφιερωμένο σε αυτόν τον τομέα. Το ίδιο το κτίριο είναι ένας μοναδικός και κομψός εκπρόσωπος της νότιας αρχιτεκτονικής του Ιράν.

Οι τοίχοι συγκράτησης, τα κουφώματα από ξύλο και τα ανεμοφράκτες είναι μερικά από τα στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής αυτής της περιοχής. Το ισόγειο ή αλλιώς το πρώτο επίπεδο περιλαμβάνει το καθιστικό, την δημόσια υπηρεσία, την εξειδικευμένη βιβλιοθήκη αλλά και τους εκθεσιακούς χώρους.

Ο δεύτερος όροφος προορίζεται για εθνογραφία και περιλαμβάνει τις γκαλερί του Παραδοσιακού Παζάρι, το Capture of Ormuz και το Hunt and Hunting. Λόγω της πλούσιας ιστορίας και της κληρονομιάς της επαρχίας Hormozgan, ο τρίτος όροφος διατίθεται καθαρά στην αρχαιολογία.

Η πρώτη γκαλερί του μουσείου, το Παραδοσιακό Παζάρι, δείχνει τις συνθήκες της αγοράς και των συναλλαγών του Hormozgan. Η γκαλερί Hunt and Hunting δείχνει τις διάφορες τεχνικές κυνηγιού του Hormozgan. Ωστόσο, η γκαλερί Capture of Ormuz μπορεί να θεωρηθεί ως το πιο ελκυστικό μέρος του μουσείου. Κατά την είσοδο, οι λογοκριτές θα ενεργοποιηθούν και οι επισκέπτες θα ακούσουν τους ήχους της σύγκρουσης των σπαθιών, της φωτιάς των πολεμικών πυροβόλων, τουφεκιών και των κραυγών των μαχητών. Το πεδίο της μάχης αναδημιουργείται με πέντε αγάλματα. Στην αρχαιολογική γκαλερί, εκτίθενται ιστορικά αντικείμενα όπως για παράδειγμα η κεραμική, η πέτρα και τα μεταλλικά εργαλεία. Περιλαμβάνουν κεραμικά, rythons, κοσμήματα από πολύτιμους λίθους και χάλκινο βέλος που γενικά αξίζει να αναφερθεί πως ανήκουν στις δυναστείες των Παρθίων και Sassanid και έχουν βρεθεί στο Bashagard, Minab, Rudan και Haji Abad.

Στο ισλαμικό τμήμα, εκτίθενται ιστορικά αντικείμενα όπως για παράδειγμα κεραμικά, μεταλλικά εργαλεία, κεραμικά, μπλε και λευκό σελάδο, στιλέτα από ασήμι, κουτιά μακιγιάζ αλλά και αρώματα. Από τα πρώτα χρόνια μέχρι τη δυναστεία του Qajar, ανήκουν σε διαφορετικές εποχές της ισλαμικής εποχής. Στην αίθουσα των κερμάτων, υπάρχουν ιστορικά νομίσματα από ασήμι, νικέλιο, χαλκό και χαλκό και ανήκουν στις Σελευκίδες και τις Παρθικές αυτοκρατορίες, τους Σασάνιντ, το Χαλιφάτο της Ουμαϊκής, το Ιλκχάνατ, τις Αυτοκρατορίες Timurid, το Aq Qoyunlu, το Qara Qoyunlu, το Safavid, το Qajar και το Pahlavi. Σε αυτό το τμήμα υπάρχουν κεραμικά, σκεύη από μάρμαρο και στεατίτη, γλυπτά, εργαλεία από πέτρα και κεραμική. Ακόμα θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι λεπίδες κεραμικής βρέθηκαν για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2007, κατά τη στρατογραφία του Them Marun στην κομητεία Rudan. Μέχρι σήμερα, δεν υπήρξαν άλλες ανακαλύψεις αυτών των αντικειμένων στο Ιράν και στον κόσμο. Στη συλλογή αυτού του μουσείου έχουν προστεθεί χάλκινα βέλη και μπαγιονέτ, καθώς και μερικά άλλα χάλκινα αντικείμενα του Lorestan.

Ναός Hindus

Αυτός ο ναός χτίστηκε το 1310 μ.Χ από Ινδούς εμπόρους της πόλης Shikarpur στα δυτικά της Ινδίας, για τους Ινδουιστές που ζούσαν στο Μπαντάρ Αμπάς και ήταν απασχολημένοι με το εμπόριο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Mohammad Hasan Khan Sa’ad al-Malek από το 1300 έως το 1344μ.Χ.

Ο ινδουιστικός ναός σχετίζεται με τα τέλη της περιόδου Nasser al-Din Shah Qajar και χρησιμοποιήθηκε στην περίοδο Muzaffar al-Din Shah Qajar. Το κτίριο αυτού του ναού αποτελείται από ένα κεντρικό τρούλο σε ορθογώνιο δωμάτιο. Η ινδουιστική αρχιτεκτονική των ναών αλλά και ο σχεδιασμός ολόκληρου του κτηρίου επηρεάζεται από την ινδική αρχιτεκτονική ναών και το αρχιτεκτονικό στιλ του θόλου και ο γύρω σταλακτίτης το καθιστά διαφορετικό από άλλους θόλους στον Περσικό Κόλπο και τους άλλους θόλους του Ιράν.

Στην κατασκευή του ναού είχε χρησιμοποιηθεί κοραλλιογενής πέτρα, κονίαμα, λάσπη, κοράλλι, παχύς στόκος και κιμωλία louis. Οι Ινδουιστές είναι οι οπαδοί του Brahman (εκείνοι που πιστεύουν στο Brahma, Vishnu) και αυτός ο ναός ανήκει στο Vishnu(«Ο διεισδυτής» είναι μία από τις κύριες θεότητες του Ινδουισμού. Είναι το ανώτατο ον μέσα στον Βαϊσναβισμό, μία από τις σημαντικότερες παραδόσεις του σύγχρονου Ινδουισμού.Το Wisnu είναι γνωστό ως “The Preserver” μέσα στο Trimurti, την ινδουιστική τριάδα που περιλαμβάνει τους Brahma και Shiva.  Στην παράδοση Vaishnavism, το Vishnu είναι το ανώτατο ον που δημιουργεί, προστατεύει και μεταμορφώνει το σύμπαν. Στην παράδοση του Shaktism, η θεά, ή η Devi, περιγράφεται ως μία από τις ανώτερες, ωστόσο ο Βίσνου τιμάται μαζί με τον Shiva και τον Brahma. Μια θεά δηλώνεται ότι είναι η ενέργεια και η δημιουργική δύναμη (Shakti) του καθενός, με τον Lakshmi να είναι ο ίδιος συμπληρωματικός συνεργάτης του Βισνού. Είναι μία από τις πέντε ισοδύναμες θεότητες του Panchayatana puja της παράδοσης του Ινδουισμού στη Σπάρτη).

Υπάρχουν μερικά μικρά δωμάτια για μαθητές του σχολείου Brahman στους διαδρόμους και κάποια θρησκευτικά έργα ζωγραφικής μπορούν να δουν μέσα σε ορισμένα δωμάτια, ένα από τα πιο σημαντικά από τα οποία είναι ο Κρίσνα, ο Θεός του φλαουτίστα.