Damghan

To Damghan με το ύψος των 170 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, συνδέεται με την έρημο Kavir από τα νότια, με την νότια πλαγιά του Alborz από τα βόρεια, με την πόλη Semnan  από τη δύση και με το Shahrood από τα ανατολικά και απολαμβάνει ένα ήπιο κλίμα το χειμώνα και ένα μερικώς άνυδρο και δροσερό κλίμα καλοκαίρι.

Το Damghan αποτελείται από 2 μέρη τα οποία ονομάζονται “Amirabad” και “Markazi”, από τέσσερις πόλεις και από αγροτικές περιοχές. Σύμφωνα με την κλιματική κατάσταση αυτής της περιοχής, αυτή η πόλη απολαμβάνει την γεωργία της. Εκτός από τις καλλιέργειες και τα λαχανικά, το φιστίκι είναι ένα από τα σημαντικότερα γεωργικά προϊόντα της. Το ιρανικό φιστίκι είναι διάσημο τόσο στο Ιράν όσο και παγκοσμίως.

Το τζαμί Tarikhane του Damghan, ο προϊστορικός χώρος του Tape Hesar , ο Πύργος Pir Alamdar, το Cheshme Ali (είναι ένας αρχαίος χώρος αναψυχής, που βρίσκεται στα νότια της Τεχεράνης) και ο τοίχος γύρω από την πόλη είναι τα σημάδια που φανερώνουν τον πολιτισμό των προηγούμενων περιόδων σε αυτήν την περιοχή. Η βιομηχανία της πόλης του Damghan περιορίζεται στο Chit Zani (ένας τύπος χάραξης) και στην ύφανση του βαμβακιού.

Το Damghan είναι μια πόλη η οποία είναι πλούσια σε ορυχεία. Υπάρχουν πολλά ορυχεία μόλυβδου, μαγνητίτη, χρυσού αλλά και πολλά ανθρακωρυχεία στα βουνά κοντά σε αυτή την πόλη. Αυτή η πόλη είναι μια από τις τουριστικές περιοχές οι οποίες βασίζονται στη φύση, στην ιστορία και στα υπόλοιπα μνημεία τους. Οι άνθρωποι του Damghan μιλούν στα Farsi, αλλά προφέρουν το διακριτικό των λέξεων και των γραμμάτων σε αντίθεση με το περσικό βιβλίο γραμματικής. Επίσης, υπάρχει μια σχέση μεταξύ των τόνων τους και της προφοράς των ανθρώπων στο Khorasan. Η θρησκεία των κατοίκων της πόλης Damghan είναι ο Σιισμός.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Burj-i Mehmandust

Το Burj-I Mehmandust, επίσης γνωστό και ως Burj-I Masumzadeh, βρίσκεται στα νότια του χωριού Mehmandust, κοντά στο Emamabad, στη διαδρομή Shahrud. Είναι είκοσι χιλιόμετρα μακριά από τα βορειοανατολικά της πόλης της Damghan, στην επαρχία Semnan.

Το Burj-I Mehmandust έχει παραμείνει από τη δυναστεία των Σελτζούκων. Χτίστηκε το 1097 κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ahmed Sanjar. Καταγράφηκε ως εθνική κληρονομιά του Ιράν στις 3 Μαρτίου 1937. Υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ του Burj-I Mehmandust και του πύργου Tuqrol στην πόλη Rey. Ορισμένες από αυτές τις ομοιότητες περιλαμβάνουν παρόμοιες ημερομηνίες και κατασκευές. Ο πύργος Tuqrol είναι ένας πύργος χτισμένος με τούβλα και είναι ο τάφος του ηγεμόνα των Σελτζούκων Tugrul Beg ( ή αλλιώς «Ο Πρίγκηπας Γεράκι» θεωρείται ο ιδρυτής της Αυτοκρατορίας των Σελτζούκων).

Το Burj-I Mehmandust έχει ύψος περίπου δώδεκα μέτρα. Είναι κατασκευασμένο από υλικά όπως το τούβλο και το Sarooj, το οποίο είναι ένα συγκεκριμένο κονίαμα ανθεκτικό στο νερό. Η δομή του κτιρίου έχει τη μορφή ενός κυλίνδρου, πάνω στον οποίο υπάρχουν δώδεκα γωνίες. Μία από αυτές τις γωνίες περιέχει την είσοδο η οποία έχει αρκετά ψηλά, κρυφές αψίδες (η αψίδα που βρίσκεται στον τοίχο ενός κτιρίου που έχει βρεθεί έχει συμπαγή κατασκευή και έτσι δεν μπορεί να χρησιμεύσει ως διάδρομος, πόρτα ή παράθυρο). Επίσης μπορούν ακόμα να βρεθούν σε αυτόν τον πύργο και οι διακοσμήσεις muqarnas (μια μορφή διακόσμησης θόλου στην ισλαμική αρχιτεκτονική).

Ο κύριος θόλος αυτού του πύργου έχει καταστραφεί και ό,τι έχει παραμείνει μέχρι και σήμερα έχει ύψος περίπου δεκατέσσερα μέτρα. Υπάρχουν δύο τοίχοι με γραπτά πάνω τους, στο πάνω μέρος του πύργου. Ο ένας τοίχος είναι γραμμένος στην γραφή Kufic και ο άλλος είναι γραμμένος στην γραφή Bannai. Τρεις επιτύμβιες στήλες βρίσκονται στη μέση του πύργου, εκ των οποίων η μία από αυτές είναι κατασκευασμένη από τούβλα και οι άλλες δύο είναι κατασκευασμένες από πέτρα. Η ακρίβεια που είχε εφαρμοστεί στην οικοδόμηση αυτής της κατασκευής ήταν σε τέτοιο βαθμό όπου οι διακοσμημένες άκρες των οροφών μπορούσαν να φανούν και φαίνονται μέχρι και σήμερα ακόμη και από κάτω, δηλαδή από τη βάση του πύργου. Έχουν δημιουργηθεί με την κοπή των τούβλων και των ξύλινων κομματιών, σε απότομες ή καμπυλωτές μορφές όπως σχεδόν και στα γλυπτά. Το Burj-I Mehmandust του Damghan ανακαινίστηκε το 2017 υπό την επίβλεψη του Οργανισμού Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Χειροτεχνημάτων και Τουρισμού του Ιράν και υποβλήθηκε σε υποδιόρθωση, μετεγκατάσταση και καθαρισμό των τούβλων του.

Το τζαμί Tarikhaneh

Το Tarikhane (που σημαίνει το σπίτι του Θεού) είναι μια από τις κληρονομιές του Damghan, η ύπαρξη του οποίου χρονολογείται πριν από την κυριαρχία των Αράβων στο Ιράν. Αρχικά ήταν ο ναός της φωτιάς και στη συνέχεια μετατράπηκε σε ένα τζαμί , το οποίο έχει επανειλημμένα επισκευαστεί με την πάροδο των αιώνων.

Το τζαμί του Damghan Tarikhane είναι ένα από τα παλαιότερα αλλά και τα πρώτα τζαμιά του Ιράν, όπου χτίστηκε γι αυτό ένας μιναρές. Το νέο του κτίριο σχετίζεται με τον δεύτερο αιώνα και το στυλ των κτιρίων που υπήρχαν την εποχή των Σασσανιδών. Το σχέδιο αυτού του κτιρίου βασίζεται στο θάλαμο των κλινοσκεπασμάτων και ο βασικός σχεδιασμός του βασίζεται στο κεντρικό στυλ της αυλής. Υπάρχει μια σχεδόν τεράστια τετράγωνη αυλή με 22 βεράντες με σταυρωτές αψίδες στις κυκλικές στήλες οι οποίες βρίσκονται γύρω από την αυλή που ανοίγει προς στην κεντρική αυλή.

Ένας μιναρές από τούβλα με ύψος 25 μέτρων προστέθηκε σε αυτό το κτίριο κατά τη διάρκεια της βασιλείας των Σελτζούκων το 420 μ.Χ. Ο κορμός του έχει διακοσμηθεί με πολύ όμορφο τρόπο από τούβλα τα οποία είναι διακοσμημένα στο στυλ των Σελτζούκων. Το πλάτος του μιναρέ αυτού του τζαμιού είναι περίπου 6,5 τετραγωνικά μέτρα και η περιφέρεια του είναι περίπου 13 μέτρα τα οποία στο κάτω μέρος μειώνονται σταδιακά και φτάνουν στα 6,8 μέτρα από την κορυφή του.

Ο πύργος Chehel Dokhtar

Η ιστορία του χρονολογείται το 619 μ.Χ. όπου μια από τις πριγκίπισσες της αυτοκρατορίας των Σαμανιδών διαφεύγει μαζί με τις 39 συντρόφους της. Αυτά τα 40 κορίτσια πέρασαν από πολλά εδάφη για να βρουν ένα καταφύγιο. Τα εχθρικά στρατεύματα τις ακολουθούσαν, αλλά απέτυχαν να τις συλλάβουν και να τις οδηγήσουν στο Σαμανικό δικαστήριο, μέχρι που εξαφανίστηκαν και τις έχασαν για πάντα. Από τότε και σύμφωνα με αυτή την ιστορία, πολλοί πύργοι ή φρούρια ονομάζονταν “Chehel Dokhtar” ή “Chehel Dokhtar” που σημαίνει σαράντα κορίτσια. Αυτή η ιστορία δεν είναι δημοφιλής μόνο στο Ιράν, αλλά και στο Αφγανιστάν, και στο Ουζμπεκιστάν, και στο Τατζικιστάν ,ακόμη και στην Τουρκία και μπορούμε να βρούμε σήμερα κτίρια με αυτά τα ονόματα στις χώρες αυτές.

Ωστόσο, η ιστορία του πύργου Chehel Dokhtar του Damghan θεωρείται ότι σχετίζεται με έναν Ζωροαστρικό ναό της φωτιάς που χτίστηκε πριν από το Ισλάμ. Ορισμένοι άνθρωποι της Semnan(είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας Semnan, που βρίσκεται 216 χλμ ανατολικά της Τεχεράνης) πιστεύουν ότι ο πύργος αυτός πρέπει να έχει κατασκευαστεί, χρησιμοποιώντας υλικά όπως ο πηλός και ο αργιλόπλινθος, από τα σαράντα κορίτσια τα οποία εγκατέλειψαν όλα τα κοσμικά τους υπάρχοντα για να δημιουργήσουν ένα μέρος για τη λατρεία και την απομόνωσή τους.

Επιπλέον, υπάρχει μια ακόμα ενδιαφέρουσα πεποίθηση για αυτόν τον πύργο και αυτή έχει να κάνει με τον γάμο των κοριτσιών. Τα κορίτσια τα οποία βρίσκονται σε ηλικία γάμου μπαίνουν μέσα στο κάστρο και ρίχνουν μια χούφτα από πέτρες από μέσα προς τα έξω. Εάν οι πέτρες πέσουν έξω από το κτίριο το κορίτσι  που τις πέταξε παντρεύεται το ίδιο έτος. Όμως αν κάποια ρίξει τις πέτρες αυτές και πέσουν μέσα στο κτίριο, θα πρέπει να περιμένει μέχρι την επόμενη χρονιά για να παντρευτεί.

Το κτίριο του πύργου Chehel Dokhtar είναι οκταγωνικό με ύψος 10-12 μέτρα. Αυτό που βλέπει κανείς από την πρόσοψη του πύργου είναι τόσο ο πύργος Tughrul όσο και ο πύργος Radkan.

Η επιγραφή έχει εν μέρει καταστραφεί και λίγα λόγια από αυτήν μπορούν να διαβαστούν. Ωστόσο, η γραφή Kufic και μερικές φράσεις αυτής της πρότασης «امر به بناء هذا لقبة الامیر الجلیل ابوشجاع» (που σημαίνει ότι το κτίριο κατασκευάστηκε με την εντολή του Amir al-Jalil Abu-Shoja’ να γίνει το μαυσωλείο του), καθώς και η λέξη ثلثمائه Salsamae στο τέλος του κειμένου που αναφέρει ότι χτίστηκε τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. είναι αναγνωρίσιμα.

Ας μιλήσουμε τώρα για τον εσωτερικό χώρο του πύργου στο κέντρο του οποίου βλέπει ένας απλός τάφος. Αυτός ο τάφος, ο οποίος είναι θαμμένος κάτω από το έδαφος, αποκαλύφθηκε μετά από ανασκαφές. Ωστόσο, το όνομα του ατόμου που είναι θαμμένο σε αυτόν δεν έχει καθοριστεί ακόμα.

Ο πύργος του Chehel Dokhtar είναι το μνημείο της πρώιμης ισλαμικής εποχής στην πόλη Damghan ο οποίος ήταν εγγεγραμμένος το 1310 μ.Χ. ως μία από τις πρώτες εθνικές κληρονομίες του Ιράν με αριθμό 83.