Η Καλλιγραφία του Qazvin
Σύμφωνα με τους ιρανικούς θρύλους, η καλλιγραφία εφευρέθηκε από τον Tahmura, τον τρίτο βασιλιά της δυναστείας των Πισδανίων. Έχει αναφερθεί στο βιβλίο του Βασιλιά (Shahnameh), από τον Ferdowsi, ότι αφού οι δαίμονες αιχμαλωτίστηκαν από τον Tahmura, ζήτησαν έλεος και σε αντάλλαγμα τον δίδαξαν την καλλιγραφία. Στην αρχή της Ισλαμικής Εποχής, το επίσημο αλφάβητο του Ιράν ήταν ένα είδος Pahlavi, το οποίο ονομάζεται “Farsi-e Miyaneh” ή αλλιώς Μέση Περσική.
Επιστημονικά, λογοτεχνικά και πολιτικά κείμενα, αξίζει να αναφερθεί πως, γράφτηκαν στο Pahlavi και μόνο τα θρησκευτικά κείμενα γράφτηκαν στο αλφάβητο Avestan. Μετά την κατάκτηση του Ιράν από τον αραβικό κόσμο και την πολιτιστική τους επιρροή, και λόγω τεχνικών ελλείψεων του αλφάβητου Pahlavi, το Pahlavi αντικαταστάθηκε από το Kufic σε πολλές πόλεις του Ιράν. Ακόμα, κατά τη διάρκεια του 14ου και του 15ου αιώνα οι καλλιγραφίες Ta’liq, Nasta’liq και Shekasteh Nasta’liq, αξίζει να αναφερθεί εξίσου πως, αναπτύχθηκαν κυρίως από τους Ιρανούς.
Η ανάπτυξη αυτή βέβαια συνέβη κατά τον 16ο και 17ο αιώνα και έφτασε αργότερα στην τελειότητα κατά τον 18ο και τον 19ο αιώνα. Σήμερα πολύ λίγοι άνθρωποι γράφουν πλέον στην Ta’liq, ωστόσο οι Nasta’liq και Shekasteh Nasta’liq είναι και οι δύο πολύ συνηθισμένες και εξέχοντες καλλιγραφίες. Στην πραγματικότητα, η περσική-ισλαμική καλλιγραφία είναι μια από τις ακμάζουσες τέχνες που μαγεύουν τα μάτια και τα αυτιά. Είναι λες και οι γραπτές λέξεις συναντώνται από τα μάτια, διαβάζονται από την καρδιά και ακούγονται από τα αυτιά, προκαλώντας και τα δύο αυτά συναισθήματα.
Επίσης είναι βέβαιο, ότι η καλλιγραφία δεν έφτασε στην τελειότητα σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, αλλά μετά από χρόνια εξάσκησης, σκληρής δουλειάς και καινοτομίας πολλών καλλιτεχνών. Όλα αυτά δεν μπορεί να μην αναφερθεί, πως την έχουν οδηγήσει εν τέλει στην υψηλή αυτή θέση της ως μορφή τέχνης. Η καλλιγραφία κατηγοριοποιείται αν μη τι άλλο ως ένας από τους τομείς των Καλών Τεχνών. Ο επαγγελματίας, με βάση το γούστο του αγοραστή, μπορεί να χρησιμοποιήσει χειροποίητα, μαρμάρινα, απλά ή πολύχρωμα χαρτιά, τα οποία επιλέγονται επίσης ανάλογα με το κείμενο. Η τελική εργασία του εκάστοτε επαγγελματία μπορεί επίσης να διαφωτιστεί σε τελικό επίπεδο και περαιτέρω.
Ακόμα, αυτή η τέχνη χρησιμοποιείται ως επί το πλείστο και για τη σύνταξη αντιγράφων του ιερού Κορανίου, του βιβλίου των ποιητών ή περίφημων ρημάτων του πρεσβύτερου. Ένας από τους μεγαλύτερους δασκάλους της Nasta’liq που έπαιξε τον πιο σημαντικό ρόλο στην τελειότητά του, ήταν ο Mir Emad από τον Qazvin. Θεωρείται ένας από τους πιο διάσημους καλλιγράφους της ισλαμικής καλλιγραφίας. Εκτός από τον Mir Emad, υπήρξαν και άλλοι καλλιτέχνες, όπως για παράδειγμα ο Mirza Mohammad Hosein Emad ol-Ketab Qazvini, ο οποίος σχεδίασε το ξακουστό «Besmellah (στο όνομα του Θεού) με τη μορφή του πουλιού Tughra για πρώτη φορά), ο Abd ol-Majid Taleqani και ο Malek Mohammad. Τέλος, ο Qazvini βοήθησε πολύ στο να γίνει γνωστή η πόλη Qazvin ως πρωτεύουσα της καλλιγραφίας του Ιράν.
