Πλακάκια, σύμβολο διακοσμητικών στοιχείων στο Ιράν

Τα πλακάκια θεωρούνται ως ένα από τα πιο σημαντικά σύμβολα και εξέχοντα διακοσμητικά στοιχεία στην ιρανική αρχιτεκτονική, καθώς και μία από τις παλαιότερες τέχνες αυτής της γης, η οποία πραγματοποιήθηκε κυρίως με τη χρήση τζαμιών  για την αντοχή και τις πλευρές των κτιρίων. Ωστόσο, σταδιακά έγινε χρήσιμη για την εμφάνιση και την πρόσοψη των κτιρίων. Επίσης, η λέξη “Kashi”, δηλαδή το περσικό ισοδύναμο του “πλακιδίου”, πήρε το όνομά της από την πόλη Kashan, η οποία αποτελούσε το σημαντικότερο κέντρο κεραμικής και εξαιρετικών κεραμιδιών στο κεντρικό Ιράν.

Η εποχή και η ιστορία αυτής της τέχνης χρονολογούνται από τους αρχαίους χρόνους, περίπου κατά τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. Εξαιρετικά  δείγματα από σμαλτωμένα και βαμμένα τούβλα, κατά την περίοδο της δυναστείας των Αχαιμενίδων, έχουν ανακτηθεί από αρχαιολογικές ανασκαφές στα μνημεία, όπως το Chogha Zanbil, το παλάτι Susa Apadana και τα άλλα αρχαία ιρανικά σημεία. Στην εποχή των Σασσανιδών, η κατασκευή πλακιδίων συνεχίστηκε με το ίδιο στυλ της εποχής των Αχαιμενιδών και μάλιστα  με παχύτερα σμάλτα.

Ωστόσο, με την άφιξη του Ισλάμ, αυτήν την τέχνη σταδιακά την ανέλαβε ο καλλιτεχνικός τομέας της Αρχιτεκτονικής και μετατράπηκε σε ένα από τα πιο σημαντικά διακοσμητικά και επιστρωμένα στοιχεία για τη σταθεροποίηση διαφόρων κτιρίων, ειδικά θρησκευτικών. Τέλος αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε με γοργούς ρυθμούς κατά τη διάρκεια της εποχής του Σαφαβίντ και του Τιμουρίδ. Σήμερα, οι επιστήμονες και οι μαθηματικοί πιστεύουν ότι, η ισλαμική τέχνη πλακιδίων σχετίζεται στενά με τα μαθηματικά και τη μουσική. Ως από  τα πιο όμορφα και πιο παλαιά πλακάκια αυτής της περιόδου, μπορούμε να αναφερθούμε στα τυρκουάζ πλακάκια του Ισφαχάν και στις αρχαίες επιγραφές των μιναρέδων Σελτζούκ.

Συνολικά, οι κύριες τεχνικές στη διακόσμηση πλακιδίων περιλαμβάνουν τα εξής: Λάμψη, πίνακες κάτω από λούστρο, βαφή με υαλοπίνακες, μωσαϊκό φαγεντιανή, γωνιακό, πλακίδια Mo’qeli ή Bannai και Cuerda seca, μερικές από τις οποίες χρησιμοποιούνται μόνο για το εσωτερικό του κτιρίου και μερικά πάλι αμφότερα και για το εσωτερικό και το εξωτερικό. Επιπλέον, οι τεχνίτες που ασχολούνται με τα πλακάκια πιστεύουν ότι, το κεραμίδι Cuerda seca αποτελεί μια από τις πιο διάσημες τέχνες στα ιστορικά μνημεία που παρέμειναν από την εποχή της Ισλαμικής Τέχνης.

Τα χρώματα που χρησιμοποιούνται στα πλακάκια αντιπροσωπεύουν το καθένα ξεχωριστά μια συγκεκριμένη περίοδο της ιστορίας και τα χρώματα στα παλιά πλακάκια, καθώς ήταν φτιαγμένα μόνο από ένα μείγμα μόλυβδου και κασσίτερου, είχαν μεγάλη αντίσταση εδώ και αιώνες και έχουν διατηρήσει τη δική τους ομορφιά.

Ως τα σημαντικότερα αριστουργήματα της ιρανικής τέχνης πλακιδίων, μπορούμε να αναφερθούμε στα Ανάκτορα Susa Apadana, Τζαμί Τζαμέ και Τζαμί Σέιχ Λωφλόλα στο Ισφαχάν, Τάφος του Σεΐχη Αμπντουμαμάντ Ισφαχάνι στο Νατάνζ, Ιερό Ιερό του Ιμάμ Ρεζά (ΑΣ) στο Μασάντ, Τζαμί Σεπσαλάρ και Σχολείο στην Τεχεράνη, Moaven al-Molk Tekiye στο Kermanshah, Dome of Soltaniyeh στο Zanjan, και Μπλε Τζαμί στο Tabriz.

Facebook
Twitter
Email
Pinterest