Η Υαλουργία της Τεχεράνης
Η χειροποίητη βιομηχανία υαλουργίας στο Ιράν έχει αρκετά μακρά ιστορία, σε βαθμό που οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι, η αρχαιότητα αυτής της βιομηχανικής τέχνης χρονολογείται γύρω στα 2000 χρόνια π.Χ. και τα υλικά που ανακαλύφθηκαν στον ναό Choghazanbil στη Σούσα, στο Φόρεσαν, στην Περσέπολη και σε άλλες περιοχές του Ιράν, απέδειξαν τρανά αυτόν τον ισχυρισμό. Κατά τη διάρκεια διαφορετικών ιστορικών περιόδων, τα εργαστήρια παραγωγής γυαλιού υπήρξαν ενεργά σε πολλές πόλεις, όπου είχαν δημιουργηθεί ποικίλα προϊόντα γυαλιού με διαφορετικούς τρόπους. Η πιο σημαντική επαρχία του Ιράν, όπου τα ενεργά εργαστήρια παραγωγής υάλινων προϊόντων εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι και σήμερα, βρίσκεται στην Τεχεράνη.
Οι διαφορετικές μέθοδοι παρασκευής του παραδοσιακού γυαλιού είναι οι εξής τρεις τρόποι: αυτή του φυσήματος, αυτή που δίνει κανείς σχήμα διαμέσου του συρσίματος και αυτή της πίεσης. Για την παραγωγή γυαλιού με την τεχνική της εμφύσησης (ελεύθερη εμφύσηση) στην αρχή, οι πρώτες ύλες γυαλιού, οι οποίες είναι κυρίως σωματίδια γυαλιού, χύνονται στον κλίβανο για να επιτευχθεί η τήξη. Αφού λειωθεί εντελώς το γυαλί, ο εργάτης φυσά μέσα σε έναν σωλήνα, ο οποίος ονομάζεται Dam, ενώ παράλληλα το λιωμένο γυαλί περιστρέφεται. Στη συνέχεια ο εργάτης φυσάει μέσα στο Dam, και αφού πρώτα πάρει λίγο μέρος από το λιωμένο γυαλί, το οποίο πλέον ονομάζεται Baar, το τυλίγει στο ένα από τα δυο άκρα του σωλήνα, με αποτέλεσμα να προκύψει μια μικρή φούσκα, η οποία ονομάστηκε τότε «η πρώτη μπάλα». Κατά την επόμενη φάση, ένα άλλο τμήμα του Baar λαμβάνεται από το φούρνο και τυλίγεται γύρω από την πρώτη μπάλα. Ο εργάτης τότε, δημιουργεί το επιθυμητό σχήμα της μπάλας χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο που ονομάζεται «ξύλινο κουτάλι».
Σε περίπτωση που τα παραγόμενα αντικείμενα αυτά εκτεθούν στον κανονικό αέρα, θα σπάσουν αμέσως μετά την ψύξη. Επομένως, υπάρχει ένα θερμοκήπιο μέσα στα γυάλινα εργαστήρια με θερμοκρασία 45-55 ° C, όπου τα αντικείμενα ψύχονται σταδιακά με αλλαγή της θερμοκρασίας κοντά στην ατμόσφαιρα του δωματίου. Στη μέθοδο εμφύσησης καλουπιού αξίζει να αναφερθεί ότι, ένα τμήμα του λιωμένου γυαλιού λαμβάνεται από τον κλίβανο χρησιμοποιώντας Dam και μετά την προετοιμασία και το φύσημα, ένα άλλο τμήμα προστίθεται πάνω στην πρώτη μπάλα, θερμαίνεται και τελικά διογκώνεται σε ένα καλούπι προκυμμένου να πάρει το σχήμα του. Συνήθως, τα αντικείμενα που παράγονται χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο, μπορούν εύκολα να εφαρμοστούν, παράγονται με υψηλή ποιότητα και δεν είναι ιδιαίτερα ακριβά. Μερικά παραδείγματα ακριβών αντικειμένων ωστόσο, αποτελούν το λεμόνι, το τριαντάφυλλο, το ξύδι, τα μπουκάλια για μαρμελάδες και τα ποτήρια, καθώς και οι ελαφριές φυσαλίδες.
Η μέθοδος συμπίεσης χρησιμοποιείται επίσης, για την κατασκευή διαφορετικών ειδών φιαλών με τέτοιο τρόπο, ώστε ο εργαζόμενος να παίρνει ένα επιθυμητό τμήμα του λιωμένου γυαλιού με τη βοήθεια του Dam και να το αποσυνδέει αμέσως για να το τοποθετήσει στο καλούπι συμπίεσης. Το κλείσιμο του καλουπιού οδηγεί την πάστα να πάρει το σχήμα του καλουπιού με τη βοήθεια της εφαρμογής της πίεσης του αέρα. Επίσης, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, διάφορες μέθοδοι έχουν χρησιμοποιηθεί για τη διακόσμηση των παραδοσιακών αυτών γυαλιών από το παρελθόν. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει μεταξύ τους ο χρωματισμός του γυαλιού, το αδιαφανές, το σκάλισμα και τη βαφή του γυαλιού.
