Kangavar

Το Kangavar, μία από τις ιστορικές πόλεις του Ιράν, βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της επαρχίας Kermanshah στο ύψος των 1200 μέτρων πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Αυτή η πόλη βρίσκεται στα δυτικά των κορυφών του βουνού Zagross στο δρόμο προς το Kermanshah-Hamedan. Το κλίμα αυτής της περιοχής χαρακτηρίζεται ήπιο και ορεινό. Το Kangavar αποτελείται από ένα μέρος το οποίο ονομάζεται “Markazi”, από μια πόλη η οποία ονομάζεται ” Kangavar ” και από 5 αγροτικές περιοχές. Το Kangavar απολαμβάνει μια συγκεκριμένη ευημερία λόγω των άφθονων υδάτινων πόρων, των πηγών και της γόνιμης πεδιάδας του.

Εκτός από τα φυσικά αξιοθέατα αυτής της πόλης, τα ιστορικά μνημεία αλλά και τα ιερά μέρη έχουν μετατρέψει αυτή την πόλη σε μία από τις τουριστικές περιοχές του Ιράν. Η οικονομία του Kangavar έχει καθιερωθεί με βάση τα εργοστάσια,  τα γεωργικά εργαλεία, το σκάλισμα της πέτρας, τις χειροτεχνίες ,τις τέχνες με ξύλο οι οποίες περιλαμβάνουν τα σκαλιστά παραδοσιακά μουσικά όργανα, τα ζυμαρικά καθώς και τους τομείς εξυπηρέτησης.

Οι άνθρωποι που ζουν στο Kangavar μιλούν στα  Luri, στα Kurdi και στα Turki. Οι περισσότεροι από τους κατοίκους αυτής της πόλης είναι Σιίτες, αλλά μια μικρή ομάδα από αυτούς είναι Σουνίτες από το Ιράκ και από το Κουρδιστάν από τους οποίους μερικοί είναι επίσης και οπαδοί του Ahl-e Haq.

ΑΞΙΟΘEΑΤΑ

Ο ναός Anahita

Ο ναός Anahita, το δεύτερο πιο ένδοξο κτίριο πέτρας μετά την Περσέπολη στο Ιράν, έχει κατασκευαστεί σε έναν φυσικό λόφο χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της πλατφόρμας. Η Anahita στις αρχαίες περσικές τελετουργίες ήταν η θεά του νερού, ο φύλακας άγγελος των σιντριβανιών και της βροχής και επίσης ένα σύμβολο της γονιμότητας, της αγάπης και της φιλίας.

Η κατασκευή του ναού αποδίδεται σε τρεις περιόδους, στην Αχαιμενιδική , στην περίοδο της Δυναστείας των Αρσακιδών της Παρθίας και στην περίοδο των Σασσανιδών. Ορισμένες θεωρίες συνδέουν τη δομή του ναού με το ημιτελές παλάτι του Khosrow II  κατά την ύστερη εποχή των Σασσανιδών.

Το σχέδιο αυτού του κτιρίου είναι τετράγωνο και κάθε πλευρά είναι σαν μια πλατφόρμα η οποία, κατασκευάστηκε με την μέθοδο της ξηράς πέτρας (υλικά κατασκευής που διατίθενται πάνω ή δίπλα το ένα στο άλλο σε τακτική βάση χωρίς τη χρήση κονιάματος) και με την χρήση τοιχοποιίας και γύψου. Η εξωτερική πρόσοψη του κτιρίου είναι διακοσμημένη με σκαλιστές πέτρες.

Οι είσοδοι του κτιρίου ενσωματώνονται με αμφίδρομες σκάλες στο νότιο τμήμα και επίσης με μια μονόδρομη σκάλα η οποία παρέχει πρόσβαση στο κτίριο από το βορειοανατολικό του τμήμα.

Μια σειρά παράλληλων στηλών σχηματίζουν μια περιοχή γύρω από το ναό αλλά και μέσα στο ναό. Ο μεγάλος υπαίθριος χώρος, επίσης, περικλείεται από πέτρινες στήλες.

Ο λόγος (το κλάσμα , ύψος δια διάμετρος ) του ύψους των στηλών και της διαμέτρου τους είναι 3 προς 1 , πράγμα το οποίο διαφοροποιεί τον ναό Anahita σε σχέση με όλους τους ναούς σε όλο τον κόσμο.

Οι πέτρινες τάφροι έχουν προσαρμόσει στο νερό του ποταμού και άγουν στην κεντρική λίμνη του. Επίσης, αυτός ο τύπος ροής νερού στο ναό αποτελεί ένα από τα μηχανικά θαύματα αυτής της εποχής.