Lacquer Work, Papier-mâché και Lacquer ζωγραφική του Ισφαχάν
Στο Ιράν, τα έργα των βερνικιών έγιναν πρώτα δημοφιλή με το όνομα papier-mâché και εισήχθησαν στη δυναστεία Safavid. Ακόμα αξίζει να αναφερθεί, πως άνθισαν κατά τη διάρκεια των δυναστειών του Zand και του Qajar. Στην αρχή, αφορούσε την τέχνη της δημιουργίας “Ghalamdaan” ή αλλιώς της θήκης με στυλό, αλλά σταδιακά ενσωματώθηκε και σε εφαρμόσιμα αντικείμενα, όπως για παράδειγμα στις πόρτες και στα ξύλινα κιβώτια. Το Papier-mâché είναι μια γαλλική λέξη, με τη λέξη papier που σημαίνει χαρτί και mâché, να τσαλακωθεί. Ένας λόγος για να μπορεί να ονομάζεται βερνίκι papier-mâché είναι η χρήση απορριμμάτων χαρτιού κατά την κατασκευή των αντικειμένων αυτών. Στην εγκυκλοπαίδεια τέχνης, η λέξη papier-mâché έχει οριστεί ως το «θρυμματισμένο χαρτί» και συνήθως αναφέρεται σε αντικείμενα χαρτιού, τα οποία είναι βαμμένα ή καλύπτονται από λάκα στην επιφάνειά τους.
Η ιστορία αυτής της τέχνης, η οποία στο παρελθόν ήταν επίσης γνωστή και ως ελαιογραφία ή λάκα, δεν είναι πολύ γνωστή, ωστόσο υπάρχουν ορισμένα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι η ζωγραφική με λάκα ήταν κοινή στη δυναστεία του Safavid και άκμασε και έγινε πιο ολοκληρωμένη μαζί με άλλες χειροτεχνίες, όπως για παράδειγμα η εγκυκλοπαίδεια της τέχνης και η ζωγραφική με λάκα (Ζιρλάκη) η οποία έχει οριστεί ως «ένα είδος υδατογραφίας σε αντικείμενα από χαρτί, όπως οι θήκες για στυλό, οι θήκες από ιερό Κοράνιο, τα πλαίσια καθρεπτών, τα εξώφυλλα βιβλίων, οι θήκες για μακιγιάζ, τα τραπουλόχαρτα και ένα είδος δίσκου που γυαλίζεται με ειδικό λάδι ή λακ. Με λίγες διαφορές, αυτή η τέχνη ήταν επίσης κοινότυπη σε πολλά παραδοσιακά χειροτεχνήματα άλλων περιοχών, όπως για παράδειγμα η Κίνα, η Ινδία κ.λπ. Στο Ιράν, η ζωγραφική Zirlaaki έγινε κοινή κυρίως σε θήκες για στυλό ζωγραφικής. Πιθανότατα, πριν από την ισλαμική εποχή χρησιμοποιήθηκε το βερνίκι για την προστασία ξύλινων προϊόντων, και δεδομένου ότι πολλά καλλιτεχνικά ξύλινα αντικείμενα της δυναστείας Sassanid έχουν καταστραφεί σήμερα, δεν υπάρχει καμία γνώση για τη χρήση της λάκας ή της διακόσμησης αυτών των αντικειμένων. Οι ζωγράφοι εφάρμοσαν ως επί το πλείστον το σχέδιο του “Gol o Morgh” (λουλούδια και πουλιά) στις θήκες για το στυλό για να καλύψουν τις απαιτήσεις των αγοραστών και να τα διακοσμήσουν με λουλούδια, καλλιγραφία και χρυσά ένθετα. Το Ali Ashraf και το Agha Ali είναι δύο από τα κύρια μοτίβα διακόσμησης αυτής της τέχνης.
Για να φτιάξει κανείς ένα papier-mâché, τα απορρίμματα χαρτιού, το νερό και η κόλλα πρέπει να αναμιγνύονται για να φτιαχτεί μια πάστα και στη συνέχεια να μετατραπεί σε μικρά αντικείμενα, όπως για παράδειγμα οι θήκες για στυλό, τα εξώφυλλα βιβλίων, οι θήκες καθρεπτών και άλλα αντικείμενα. Αφού στεγνώσει, βάφεται και γυαλίζεται με λάκα ή λάδι (μείγμα λιναρόσπορου, τετράκλινης και λάδι στιλβωτικής ουσίας). Αυτό οδηγεί τη ζωγραφική Zirlaaki να επιτύχει ένα αποτέλεσμα παρόμοιο με αυτό της ελαιογραφίας. Τέλος, το Isfahan αποτελεί το κέντρο της κατασκευής papier-mâché.
